Eén van de verbindingsstraten tussen de Hendrik I-Lei en de Mechelsesteenweg, ten noorden van het centrum. De benaming werd ontleend aan de priester-dichter Guido Gezelle (1830-1899).

Het stadsgedeelte ten noorden en ten noordoosten van de historische kern werd na de ontmanteling en nivellering van de vesten geleidelijk volgebouwd, vooral in de periode na de Eerste Wereldoorlog en wordt bijgevolg gekenmerkt door typische interbellumarchitectuur met frequent gebruik van erkers en balkons. De bouwactiviteit werd nog gedeeltelijk verder gezet na Wereldoorlog II, zodat er in deze buurt ook enkele realisaties voorkomen uit de jaren 1950, een aantal naar ontwerp van architect Lucien Engels in samenwerking met architect Roger De Winter, onder meer het van nieuw schrijnwerk voorziene nummer 58, Huis Peeters van 1952 en nummer 31, Huis Lauwers van 1952.