Dorpsplein 1, 11-12 (Wetteren)
De bescherming omvat de restanten van de oude dorpsbebouwing van Massemen, meer bepaald de parochiekerk Sint-Martinus met twee omgevende percelen, waarvan één deels ommuurd, de voormalige dorpsschool, de lindeboom op het dorpsplein en het hoekhuis van het Dorpsplein met de Massemsesteenweg.

Dorpsplein 12 (Wetteren)
Dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak met haakse vleugel van vier traveeën en twee bouwlagen aan de steenweg. Volgens het kadasterarchief deels teruggaand op bestaande bebouwing die in 1862 werd gereconstrueerd tot een breder pand.

Dorpsplein 1 (Wetteren)
Gemeenteschool met schoolhuis, volgens een gedenksteen opgericht in 1866 naar plannen van architect E. de Perre en uitgevoerd door aannemer D. Tondeleir. Langgestrekt gebouw van één en twee bouwlagen onder pannen zadeldaken, opgetrokken uit rode, oranje en gesinterde baksteen met verzorgde knipvoegen, op een plint van hardsteenplaten.

Dorpsplein (Wetteren)
De eeuwenoude knotlinde (Tilia x europaea) bevindt zich ten zuidoosten van de parochiekerk Sint-Martinus op het dorpsplein van Massemen. De boom heeft een stamomtrek van 7,19 m. Sinds de heraanleg van het plein staat de boom enigszins geïsoleerd op een vluchtheuvel met wat lage begroeiing rondom. De linde vormt nog één van de beeldbepalende elementen van de oude dorpskom.

Dorpsplein (Wetteren)
De bouw van de oudste onderdelen van de huidige kerk, de gotische toren en het koor, wordt in de literatuur doorgaans geplaatst in de 16de eeuw, doch de toren klimt waarschijnlijk op tot de 15de eeuw. Wellicht vonden er herhaaldelijke verbouwingen plaats. Eind jaren 1880 was de kerk in slechte staat. De plannen voor een volledig herstel en uitbreiding van de kerk werden in 1892-1893 opgemaakt door architect Henri Vaerwyck.