In het huis "Wolfken" bevond zich in de 19de eeuw een gekende tabakswinkel en later een druk bezochte herberg. Dit huis met neoclassicistische gevel werd vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog en in 1922 heropgebouwd met een historiserende topgevel door Octavie Spruyt naar plannen van architect Léon Wellens. Op 18 november 1936 kreeg J. Van Ooyen toelating voor een moderne cafépui naar ontwerp van architect M. Flerackers (gedateerd 29 september 1936), ondanks negatief advies van stadsbouwmeester Jozef Meulepas omdat de voorgestelde werken de gevel ontsierden. Het Provinciaal Comité voor Monumenten en Landschappen verzette zich echter niet omwille van het beperkte belang van de gevel.

Interbellum neobarok breedhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een pseudo-mansardedak (kunstleien) en een snijdend zadeldak dwars op de straat met een klokgevel. Het parement bestaat uit baksteen met knipvoegen en witsteen voor de aflijning van de topgevel, omlijstingen van de vensteropeningen, neggen en decoratieve elementen (diamant- en leeuwenkoppen en gebaarde mannenfiguren als gevelstenen). De vensters zijn rondboogvormig en hebben schrijnwerk met bovenlichten. De eerste verdieping wordt benadrukt door een deurvenster in de middentravee en een gevelbreed balkon op zware gegroefde consoles met een smeedijzeren balustrade. De geveltop is gevat tussen voluten, wordt bekroond door een gebogen waterlijst met een siervaas, en bevat bovenaan een oculus met een mascaron als sluitsteen. De eenvoudige, gevelbrede pui is recent.