Het huis "De Duijf" werd reeds vermeld in 1419. Anno 1914 had het een neoclassicistische lijstgevel die vernield werd tijdens de Eerste Wereldoorlog. In 1920-1921 werd het door Fr. Nagels – Van Camp heropgebouwd als "Drogerij De Duif" naar plannen van architect Flerackers (M., J. of F.), weliswaar met een iets eenvoudigere topgevel.

Interbellum neobarok breedhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een gecombineerde bedaking (kunstleien) met een door pilasters geordonneerde halsgevel. Het parement bestaat uit baksteen met knipvoegen en verwerking van witsteen voor de omlijstingen en decoratieve elementen. De vensters zijn rechthoekig, op de tweede verdieping onder een segmentboogvormig boogveld. De bel-etage wordt gekenmerkt door een centraal deurvenster en een gevelbreed balkon met balusters (deels verdwenen). Ook op de tweede verdieping wordt de centrale borstwering gedecoreerd met een balustrade, aan weerszijden geflankeerd door de opschriften: "F. NAGELS” en “VAN CAMP”. De boogvelden op de tweede verdieping bevatten een gevelsteen met centraal een reliëf van een duif en aan weerszijden de opschriften "DROGERIJ" en "DE DUIF". De topgevel wordt gemarkeerd door vleugelstukken, drie oculi en een centraal rondboogvenster (met gebogen waterlijsten), en bakstenen lisenen met een verdiepte schacht. De bekroning bestaat uit een driehoekig fronton en een siervaas. De vensters van de bovenverdiepingen hebben T-ramen met een kleine roedeverdeling in de bovenlichten. De drieledige blauwhardstenen pui-omlijsting bestaat uit een puilijst en pilasters, op de hoeken met gedecoreerde consoles met guttae.