Dit perceel vormde ooit, samen met nummer 17, het huis "De dry Haringen". Anno 1914 bevond zich op dit perceel een woning met neoclassicistische lijstgevel, die vernield werd tijdens de Eerste Wereldoorlog. 21 september 1921 kreeg G. Van der Wee toelating voor de heropbouw van het huis naar plannen van architect Aug. Ceulemans (gedateerd 31 augustus 1921).

Interbellum eclectisch diephuis (met zowel neobarokke als neorococo kenmerken) van drie traveeën en drie bouwlagen, onder een zadeldak (Vlaamse pannen) met een tweeledige in- en uitgezwenkte topgevel. Het parement bestaat uit witsteen met overvloedig gebruik van blauwe hardsteen voor de geblokte pui, de gelede cordonlijsten (die de gevel een horizontale belijning geven), de markante, driezijdig uitspringende erker op de eerste verdieping (op consoles, met penanten als zuilen met een bladwerkkapiteel en bekronend gebogen fronton) en de omlijsting van de vensters op de tweede verdieping en in de topgevel. Links van de erker is een naamsteen aangebracht met het opschrift: 'A. CEULEMANS BOUWMEESTER'. De topgevel zelf wordt gedecoreerd met vleugelstukken en een jaarsteen '1923', en bekroond door een gebogen fronton met een schelpsluitsteen. De muuropeningen zijn schouderboogvormig en hebben houten schrijnwerk dat gekenmerkt wordt door gebogen tussendorpels en een kleine roedeverdeling in de bovenlichten.