is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Hubertus
Deze vaststelling is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Hubertus: orgel
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Victor Jacobslei
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Victor Jacobslei en omgeving
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Hubertus
Deze vaststelling was geldig van tot
Kerk naar ontwerp van Jan De Vroey, 1912-17; torenspits in 1941 afgebroken op bevel van de Duitse overheid.
Noordzuid-georiënteerde driebeukige neogotische kruisbasiliek met schip van vijf traveeën, koor van drie rechte traveeën, vijfzijdige sluiting en lager aangebouwde sacristie, ingebouwde zuidtoren en ten westen doopkapel. Bakstenen gebouw met sober gebruik van natuursteen (hoeklisenen, kordons en steigergaten) onder leien zadeldaken. Vijfledige afgeknotte toren gemarkeerd door kordons, versneden steunberen en hoekspitsjes; aanleunende polygonale traptoren aan zuidzijde. Travee-indeling door versneden steunberen, de puntvormige voor- en transeptgevels met kordons en hogels; alle gevels met spitsboogvensters met maaswerk. Uitgewerkt neogotisch portaal, rechthoekige deur met gesculpteerd timpaan door J. Gerrits.
Bepleisterd en beschilderd interieur; spitse scheibogen op zuilen met achtzijdige sokkel en kapiteel, via colonnetten verbonden met kruisribgewelf. Neogotisch meubilair. Glasramen door E. Steyaert, J. Van den Broeck, Elaerts-Calders, en A. Panis.
Bron: KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. & HIMLER A. 1992: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Fusiegemeenten, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nd, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Plomteux, Greet
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Het orgel van de Sint-Hubertuskerk dateert mogelijk in de kern uit de eerste helft van de 19de eeuw. Het oorspronkelijk instrument is van de hand van Delhaye (het oude pijpwerk kan door vergelijking aan deze orgelmakersfamilie toegeschreven worden), maar werd volledig getransformeerd door G.D'Hondt uit Herselt in 1955. De orgelkast is eenvoudig.