Tuinwijk uit het begin van de jaren 1920, gelegen in de hoek gevormd door de Bergensesteenweg (nummers 431-465) en de Jan Baptist Rampelbergstraat (nummers 1-5), nabij de grens met Lot, deelgemeente van Beersel. De wijk kwam tot stand in opdracht van de Gewestelijke Maatschappij van goedkope woningen van de kantons Halle, Sint-Kwintens-Lennik en Ukkel (heden Woonpunt Zennevallei).

Historiek

Volgens archiefbronnen werd de Tuinwijk ingeplant volgens een plan van stedenbouwkundige Hubaut. De woningen zijn ontworpen door de Brusselse architect Camille Damman en gerealiseerd in drie fases: ten eerste het oostelijk deel van de wijk met 32 woningen volgens plannen van 1921, vervolgens de westelijke bebouwing van 23 eenheden langs de Bergensesteenweg en de hoeken van de kruisende straten in 1922 en tot slot de centrale zone, die volgens plannen van 1925 werd bebouwd met 30 woningen. De werken werden uitgevoerd door aannemers Marchand (Brussel), Timmerman & Fils en Dherte frères (Flobecq). De eerste reeks woningen werd kadastraal geregistreerd in 1923, de overige in 1926.

Beschrijving

De wijk heeft een grosso modo rechthoekige plattegrond en wordt van noord naar zuid doorsneden door twee parallelle straten die verbonden zijn door een centrale doorgang. In de lijn met de tuinwijkgedachte zijn de woningen ingeplant op percelen voorzien van voor- en achtertuinen. De aanleg en afsluiting van de voortuinen is echter nu sterk gediversifieerd, met slechts sporadisch bewaarde betonnen afsluitingen en heden hoofdzakelijk ommuurd of omhaagd. Kenmerkende, diagonale inplanting van enkele hoekhuizen.

Het ensemble bestaat uit gekoppelde of gegroepeerde eengezinswoningen met wisselend volumespel. De elkaar afwisselende, bakstenen lijst- en tuitgevels ontlenen enkele vormelementen aan de neotraditionele stijl zoals aandaken, vlechtingen en rondboogdeurtjes. Voorts overwegend rechthoekige muuropeningen. Individuele aanpassingen van gevelafwerkingen en vernieuwde parementen verstoren de oorspronkelijke eenheid.

Evaluatie

Tuinwijk Zuun vormt een voorbeeld van een tuinwijk, ontworpen door architect Damman. Erfgoedelementen die bepalend zijn voor het karakter van de wijk zijn de inplanting (diagonaal ingeplante hoekhuizen en de centrale koppelwoning met doorgang tussen twee straten), de perceelstructuur (voor- en achtertuinen), evenals de levendige volumewerking van de oorspronkelijk homogene baksteenarchitectuur. De architecturale waarde en het eenheidsbeeld van de wijk zijn nu echter sterk verstoord door individuele aanpassingen van gevels en voortuinen.