Voormalig bedrijfsgebouw van de brouwerij "Breda" die in 1627 werd opgericht door Gerard de Rycke en in de loop van de 17de-18de eeuw eigendom was van diverse opeenvolgende brouwersfamilies, onder meer van Gisleyn Barré en zijn erfgenamen en nadien van het echtpaar Janssens-Demal: volgens A. Meulemans waren deze ook eigenaars van het naastliggende goed "Groot en Cleyn Duinkercke". Eind 18de eeuw vormde Breda de tweede belangrijkste brouwerij na "Prins Karel" (Vaartkom, brouwerijen Artois).

Het voormalige industrieel complex is het resultaat van een fasegewijze opbouw. Volgens een bouwvergunning van 1865 werd eerst een noordelijk, drie traveeën breed magazijn met kelder en zolders opgetrokken, omvattend een souterrain en vier en halve bouwlagen, onder een parallel aan de straat gericht zadeldak en een kroonlijst onderbroken door een centraal laadluik. In 1912 en 1921 volgden zuidwaarts twee uitbreidingen naar ontwerp van architect Th. Van Dormael, telkens met drie traveeën en drie bouwlagen onder een diepgericht zadeldak gevat tussen puntgevels, en op de begane grond voorzien van een brede poort. Vermoedelijk onderging het gebouw van 1865 in deze periode een analoge aanpassing, waardoor het geheel een uniformer uitzicht kreeg. In bedrijf tot beginjaren 1970 werd, na de overname door Artois, het complex gerenoveerd en omgevormd tot een studio- en appartementsgebouw.

Met zijn bakstenen gevelfront, getypeerd door een ruime verwerking van gesinterde baksteen en deels ook een rusticasokkel, onderscheidt het complex zich in het straatbeeld door zijn opvallende ritmering met opeenvolgende pseudo-pilasters en lisenenpartijen waartussen gestapelde steekboogvormige muuropeningen, verder ook doorgetrokken en omgebogen druiplijsten en decoratief opgevatte geveltoppen met oculus. De inbreng van de uiterst linker poort en het uitzicht van de achterpuntgevels dateren van de recente aanpassingen.