Deze woningen werden in 1921 heropgebouwd na de vernielingen door bominslagen tijdens de Eerste Wereldoorlog in dit deel van de Amerikalei. Ook de tussenliggende nummers 25-29, nu vervangen door een flatgebouw, werden in 1921 heropgebouwd. In de vier gevallen werden het volume, de ordonnantie en de klassieke versiering van de eind-19de-eeuwse lijstgevels grotendeels overgenomen. Eigen aan de jaren 1920 is het parement van similinatuursteen, de ijzeren balkonleuningen en de in ajour uitgewerkte ijzeren deuren, zoals bewaard in nrs. 33 en 35.

Nr. 23 is een ontwerp van Ch. Janssens en Zn. voor A. Meulepas, en is eigenlijk enkel in het similinatuurstenen parement van het eind-19de-eeuwse, oorspronkelijke huis te onderscheiden. Het is wellicht een bijna exacte kopie van de vernielde woning. Enkelhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder leien mansardedak met centraal dakvenster met fronton en oeils-de-boeuf. De lijstgevel heeft een houten kroonlijst op klossen, hoge hardstenen sokkel voor het souterrain. Centraal vensterrisaliet geaccentueerd door geblokte bezetting en balkons. Rechthoekige, op de verdiepingen omlijste muuropeningen. Het mooie, onbeschilderde houten schrijnwerk in vensters en deuren en het traliewerk in de keldervensters zijn kenmerkend voor het eerste kwart van de 20ste eeuw.

Nr. 31 is een eenvoudige neoclassicistische burgerwoning van drie traveeën en drie bouwlagen, die enkel wat betreft het materiaalgebruik afwijkt van de woning uit de jaren 1880 die wordt vervangen. Architect V. Durlet staat in voor het ontwerp van de wederopbouw. De op de geveltekening aanwezige historiserende, gekrulde ornamentiek van sluitstenen, fries onder de kroonlijst en ijzerwerk, werden bij uitvoering weggelaten.

Nr. 33 is een herenwoning van vier traveeën en vier bouwlagen die in 1921 werd ontworpen door architect Frans Toen voor J. Carpentier. De gevel volgt de ordonnantie van de eind-19de-eeuwse façade, maar krijgt met het bow-window op de eerste en de rondboogramen op de tweede verdieping toch een ander uitzicht. De plannen in de bouwaanvraag geven een met zorg aangekleed interieur weer. Het perceel waarop dit herenhuis staat loopt door tot in de Paleisstraat, waar Frans Toen in 1914 voor dezelfde eigenaar een "bergplaats voor automobielen" in fantasievolle neo-Vlaamserenaissance-stijl ontwerpt (niet meer aanwezig).

Nr. 35 is een burgerhuis van drie traveeën en drie bouwlagen en mezzanino die in 1921 wordt ontworpen door architect L. Hamaide. De erker, de ovale bovenvensters en de fraaie rondboogdeur bepalen het karakter van de gevel. Behalve de neoclassicistische ordonnantie kreeg de gevel een neorococotoets in de omlijstingen en met het sierlijke, gekrulde ijzerwerk voor balkon, borstweringen, deur en keldervensters. De vergelijking van een foto uit 1914 met de vernielde huizen, leert ons dat de oorspronkelijke woning een eenvoudig neoclassicistisch woonhuis was.