Geschiedenis

Landbouwer Albert Van Acker (Bovekerke 1813-1865) laat tijdens zijn ambtstermijn als burgemeester in 1854-1865 de Vladslostraat kasseien, de eerste steenweg te Bovekerke in kasseien. Deze realisatie wordt vermeld op de neogotische, blauwhardstenen 'gedenkzuil' voor Albert Van Acker op het kerkhof rond de kerk (zie Bovekerkestraat): "(…) Binst de laetste elf jaeren zyns levens als burgemeester der gemeente van Bovekerke was hy de ware vader zyner medeburgers/ Bragt veel by tot het leggen van den steenweg (…)". Hierbij wordt het rechte oostelijke deel van de toenmalige Middelstraat aangewend. Vanaf de hoek met de huidige Winterwegel en de Molenhoek wordt een rechte verbinding naar het noorden getrokken, naar de Noordstraat. Het westelijke deel van de Noordstraat tot aan de grens met Vladslo wordt bij het tracé van de Vladslostraat genomen.

De aanleg van deze gekasseide weg houdt verband met de wet op de buurtwegen van 1841 waarin de gemeenten aangemoedigd worden om de buurtwegen te verharden. Dankzij deze wet worden heel wat nieuwe buurtwegen aangelegd en bestaande wegen verbreed en soms ook rechtgetrokken ter hoogte van hinderlijke bochten. In het Provinciaal reglement van 1854 wordt aan de lijst van 'buitengewone werken' aan de buurtwegen die door de gemeentes moesten gefinancierd worden (en niet door de aangelanden) het kasseien toegevoegd. Voor de "buurtwegen van groot verkeer" (verbindingen tussen gemeentes) kon de provincie ook zelf geldelijke middelen ter beschikking stellen.

Beschrijving

Het begin van de straat (dorpskern) is aan het einde van de 20ste eeuw heraangelegd in betonklinkers. Bij een tweede stuk is het gekasseide wegdek heraangelegd (overgang naar het landelijk gebied). Het tonronde profiel is hierbij bewaard, de veldborduren zijn hier echter vervangen door betonnen boordstenen. Naast de kasseiweg uitgevoerd in porfierkassei ligt een geasfalteerde strook, gelijk te stellen met de 'winterwegel' die ook bij het derde nog onveranderde deel van de weg bewaard is. Dit derde, onveranderde gekasseide deel (tracé met twee bochten) loopt verder in de Bovekerkestraat op grondgebied Vladslo (Diksmuide). Hier zijn de veldborduren in Doornikse steen bewaard.

Ter hoogte van de bocht met de Noordstraat is een wegwijzer bewaard. Deze wegwijzer is vermoedelijk te dateren circa 1935 wanneer de provinciale toelage voor wegenwerken afhankelijk wordt gemaakt van het plaatsen van wegwijzers die aan specifieke richtlijnen voldeden. Er is ook een blauwhardstenen kilometerpaal bewaard.