Op het kerkhof van Wulvergem, in de zuidoosthoek tegen de Wulvergemstraat, ligt een perk met Britse militairen. Op het kerkhof liggen nog twee afzonderlijke graven tegen de zuidwestkant (Dorpsstraat). Op de zuidwestelijke hoek van het kerkhof staat het gemeentelijk oorlogsgedenkteken.

Historische achtergrond

Het dorp Wulvergem lag nagenoeg de ganse oorlog vlak tegen de frontlijn. Het kerkhof van Wulvergem werd door Britse eenheden gebruikt van november 1914 tot april 1915. Tegen februari 1915 stonden maar twee huizen meer recht in Wulvergem. De kerk raakte tijdens de oorlog volledig vernietigd en werd in 1925 herbouwd.

Ook 23 Britse graven gingen verloren door het oorlogsgeweld. Zij worden nu herdacht met 12 special memorials. Corporal George H. Povey (1st Cheshires, 15th Brigade, 5th Division) vluchtte op 28 januari 1915 van zijn post nabij Wulvergem, tezamen met vier andere militairen. De militairen werden gevangen genomen voor hun desertie. Corporal Povey werd geëxecuteerd op 11 februari 1915. Na de oorlog kon zijn graf evenwel niet meer teruggevonden worden. Hij wordt nu herdacht op de Menenpoort.

De Duitsers lanceerden in de omgeving van Wulvergem een gasaanval op 30 april 1916, toen de 2nd Leinsters (73rd Brigade, 24th Division) hier de sector bezetten. De aanval was voor de Duitsers weinig succesvol. Het dorp Wulvergem was op 14 april 1918, tijdens het Duitse Lente-Offensief, in Duitse handen gevallen. Pas op 2 september 1918 zou het dorp opnieuw veroverd kunnen worden door de 30th Division.

Kenmerken

Op het kerkhof van Wulvergem, in de zuidoosthoek tegen de Wulvergemstraat, ligt een afzonderlijk perk met Britse militairen. Aan de andere kant van de begraafplaats (ten zuidwesten), tegen de straatzijde, liggen nog twee afzonderlijke graven. Het gaat om 38 doden uit het Verenigd Koninkrijk, waarvan er 6 deels of niet geïdentificeerd konden worden. 23 doden worden herdacht op 12 special memorials (die meestal twee namen bevatten,) omdat hun graf verloren ging door het oorlogsgeweld.