Gelegen in Sanctuary Wood, het huidige Hogebos ten oosten van Zillebeke, aan de noordelijke rand van het bos, nabij een wandelpad. De omgeving bestaat uit heuvelachtig bos.

Historische achtergrond

Gezien het type betonblokken, lijkt het om een Duitse constructie te gaan, die deel uitmaakte van een stelling die op Britse stafkaarten aangeduid stond met Jackdaw Trench, in het noorden van Sanctuary Wood.

Het huidige Hogebos is kleiner als zijn voorganger, dat ook nog ten zuiden van de huidige Canadalaan (pas na de Eerste Wereldoorlog aangelegd) liep. Het bos werd met Sanctuary Wood aangeduid omdat de plek in november 1914 (Eerste Slag bij Ieper) een rustplaats was voor de troepen. Het verhaal wil dat verdwaalde militairen hier werden samengebracht onder het bevel van generaal Bulfin (2de brigade), die hen verzekerde dat ze "in sanctuary" waren en zonder zijn uitdrukkelijke toestemming nooit bij de gevechten konden worden ingeschakeld. In 1915 kwam de frontlinie steeds dichter bij Sanctuary Wood, zeker toen de Duitsers zich in mei 1915 in het oostelijk deel van het bos bevonden en de Britse en Franse manschappen opjaagden, die in het westen van het bos vertoefden.

Tijdens de Slag om Mount Sorrel (van 2 tot 13 juni 1916) lag het bos in het centrum van de gevechten. De Canadese 3de divisie, die uit manschappen bestond die nog niet aan de gevechten hadden deelgenomen, bezette hier het front bij het uitbreken van de aanval en werd zwaar door de Duitsers onder vuur genomen. Tijdens de daaropvolgende Duitse aanval werd een groot deel van Sanctuary Wood, Hill 62, Armagh Wood en Mount Sorrel ingenomen, ten koste van vele slachtoffers. Een slecht voorbereide tegenaanval op 3 juni mislukte. De volgende dagen werden de Canadezen nog verder achteruit gedreven, richting Ieper. Een tegenaanval op 13 juni lukte nu wel en wordt beschouwd als de eerste Canadese succesvolle aanval.

Er kon nauwelijks nog sprake zijn van bos, het terrein was herschapen in een modderpoel. Tot juni 1916 waren er drie Britse begraafplaatsen in Sanctuary Wood, allemaal ontstaan in de periode mei-augustus 1915. Ze bevatten respectievelijk 56, 55 en 101 doden. De eerste twee bevonden zich aan de westelijke zijde van het bos, de derde bevond zich in een open plek aan de oostelijke zijde van het bos. Tijdens de Slag om Mount Sorrel werden de drie begraafplaatsen volledig vernield. Er bleven alleen nog sporen van de tweede begraafplaats over, die de basis vormden van de huidige begraafplaats.

Aan beide kanten van het bos werden loopgraven, betonnen constructies en andere versterkingen aangelegd. De Duitse stellingen aan de oostelijke zijde van het bos werden op Britse militaire stafkaarten bedacht met variaties op "Ignorance" (noordkant van het bos), "Jackdaw" (centrum) en "Jam" meer naar het zuiden (deel uitmakend van het "Vince Street – Jam Row"-systeem), waar zich nu het huidige museum met de loopgraven bevinden.

Ten gevolge van de Derde Slag bij Ieper moesten de Duitsers hun terrein in Sanctuary Wood prijsgeven, doch tijdens het Duitse Lente-Offensief in het voorjaar van 1918 zouden ze het ganse bos inpalmen. Op 28 september 1918 werd Sanctuary Wood definitief veroverd door de 9th (Scottish) Division.

Kenmerken

Restant van een betonnen constructie, (deels) opgetrokken uit kleine betonblokken. Er zijn inkepingen in de buitenmuren zichtbaar.