De dorpskern van Wezemaal wordt gevormd door de bebouwing langs het begin van de steenweg op Nieuwrode en de Kerkstraat, die in richting van de kerk breder wordt, de Aarschotsesteenweg en Holsbeeksebaan. In deze straten bevindt zich een concentratie van de overblijvende oude bebouwing van het dorp. De gebouwen op de hoek met de Aarschotsesteenweg (dubbelhuis met aanpalende langsschuur en neoclassicistisch getint hoekhuis) sluiten daarbij aan. Een waardevol deel van het dorpsgezicht is de omgrachte pastorie uit de 17de eeuw. Een ander interessant aspect is de directe visuele relatie tussen de Sint-Martinuskerk en de pastorie, waarvan ze door grasperken aan beide kanten van de toegangsweg, gescheiden is. Typerend voor het dorpsgezicht zijn het stratenpatroon, de landelijke en bijgevolg kleine schaal van de bebouwing, het plein vóór de kerk, de straten en steegjes rond de kerk van waaruit men steeds wisselende zichten heeft op de kerk.

Het huidige stratenpatroon van de dorpskern met de Aarschotsesteenweg als grens is herkenbaar op de Ferrariskaart (circa 1770-1778) en komt dus overeen met het 18de-eeuwse stratenpatroon. Een groot deel van de geïnventariseerde gebouwen, voornamelijk burgerhuizen, in de kern stammen uit de 18de en 19de eeuw.