Barokpoort uit 1671, enig overblijfsel van het falcontinnenklooster, die vandaag geïntegreerd in een recent heropgebouwd wooncomplex. Het klooster werd in de veertiende eeuw gesticht door Falco de Lampage, de muntmeester van hertog Jan III van Brabant, en kende een sterke groei in de loop van de vijftiende eeuw. In het begin van de zestiende eeuw besloeg het kloosterdomein zowat het gehele bouwblok tussen Oudeleeuwenrui, Generaal Belliardstraat, Falconrui en Falconplein. In 1784 afgeschaft door Jozef II, werd het klooster in 1792 omgevormd tot militair hospitaal. De gebouwen brandden een jaar later af. Geconfisqueerd tijdens de Franse periode werden de restanten in 1810 doorverkocht aan de stad Antwerpen. Kort daarop gaf Napoleon het bevel de site om te vormen tot de Falconkazerne, die uiteindelijk in 1941 werd gesloopt.

Markante rondboogpoort uit blauwe hardsteen, gemarkeerd door geringde pilasters met versierde beulingen en Ionsche kapitelen waarop de geblokte rondboog, bekroond door versierde boogzwikken met rozetten, voluten en een gestrekte, gekorniste waterlijst. De cartouchesleutel draagt het opschrift: "VerVs RegV- LarIVM DoCtor" (De ware leraar der regulieren). Dit chronogram van het bouwjaar 1671 verwijst naar de Heilige Augustinus, waarvan het beeld oorspronkelijk de poort bekroonde. Benagelde houten waaier van de vroegere poort. Aan de achterzijde: bakstenen korfboog.

Achter de Falconpoort strekte zich een beluik uit met gekoppelde, witgekalkte arbeidershuizen van één bouwlaag. Daarvan rest slecht een gekroond stenen Madonnabeeldje uit de 19de eeuw, geplaatst op een hardstenen voluut, met een smeedijzeren lichtarm en een metalen baldakijn. Dit laatste werd recent opnieuw aangebracht tegen een nieuwbouwconstructie.