is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Blasius met kerkhof
Deze vaststelling is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Blasius met kerkhofmuur
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Parochiekerk Sint-Blasius met omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Blasius met kerkhof
Deze vaststelling was geldig van tot
Sint-Blasiuskerk bij de parochie van Vlissegem. Neoclassicistische kerk, ingeplant bij de Dorpsplaats, ten westen van de Warvinge en omgeven door een ommuurd kerkhof. Deels bewaard omlopend bakstenen pad in visgraatverband.
Volgens een pauselijke oorkonde van 988 is Vlissegem toen reeds een parochie met eigen bedehuis. Over deze eerste kerkgebouw(en) is nagenoeg niets gekend. In het begin van de 17de eeuw heeft de toenmalige kerk zwaar te lijden onder de troebelen van de Dertigjarige Oorlog zodat ze in 1619 dient herwijd te worden. De opdracht tot de bouw van het huidige bedehuis wordt in 1789 gegeven door de bisschop van Doornik, monseigneur Guillaume Florentin. Pas in 1834 kan het neoclassicistische kerkgebouw worden ingewijd.
Georiënteerde, driebeukige pseudobasiliek met deels ingebouwde westtoren. De plattegrond ontvouwt een schip van vier en een koor van twee traveeën met halfronde apsis, ten zuiden geflankeerd door een sacristie van twee bouwlagen onder lessenaarsdak.
Baksteenbouw onder kort overstekend zadeldak (leien) op houten modillons; doorlopende horizontale bouwnaad met donkere baksteen in het bovenste gedeelte. Vierkante westtoren onder ingesnoerde tentspits. Rondbogig westportaal gevat in blauwhardstenen omlijsting met versierde aanzet- en sluitstenen. Rechthoekige deur met versierde makelaar, gedateerd "1941", rondbogig bovenlicht met glas-in-loodraam met opschrift "IK BEN DE WEG DE WAARHEID EN HET LEVEN JOXIV6". Boven het portaal een rondboognis met beeld van de Heilige Blasius, oculi en rondbogige galmgaten. De toren wordt geflankeerd door een beeld van de gekruisigde Christus (links) en van het Heilig Hart (rechts) onder luifels. Schip met rondbogige vensters op blauwhardstenen dorpels. Koor met rondboogvensters, blinde oculus en blauwhardstenen gedenksteen met vermelding van dienstdoende priesters van 1788 tot op heden. Sacristie met rechthoekige, betraliede vensters.
Bepleisterd en witbeschilderd interieur, schip onder tongewelf. Ronde zuilen op dito marmeren sokkels met vierkantig dekblad dragen een rondboogarcade.. Mobilair. Schilderijen: Christus en de Cijnspenning, 17de eeuw; Aanbidding van de Drie Koningen, 18de eeuw; heilige Dominicus ontvangt de Rozenkrans van Onze-Lieve-Vrouw en Opdracht van Christus in de Tempel. Beeldhouwwerk: Heilige Blasius, gepolychromeerd eikenhout, 18de eeuw; Onze-Lieve-Vrouw met Kind, gepolychromeerd eikenhout, 17de eeuw. Meubilair. Altaar: marmer, 18de eeuw. Houten lambrisering met pilasters. Biechtstoelen: eikenhout, 18de eeuw met details onder meer Lam Gods en twee engeltjes. Kerkmeestersbank: eikenhout, 18de eeuw. Communiebank: eikenhout, 1777, panelen met taferelen onder meer Manna, Toonbroden, Heilige Eucharistie, Offer van Melchisedech. Preekstoel: eikenhout, 1777. Doopvont: marmer met geelkoperen deksel, 19de eeuw.
Ommuurd kerkhof met witbeschilderde bakstenen muur, toegankelijk ten oosten via een gietijzeren hek bevestigd aan bakstenen pijlers met arduinen deksteen. Dubbele linderij ten zuiden, westen en noorden. Omlopend geplaveid pad. Graven uit verschillende periodes. Zeven Engelse oorlogsgraven in zuidoosthoek. Roepsteen.
Auteurs: Van Vlaenderen, Patricia
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
De laat-18de-eeuwse Ferrariskaart toont een rechthoekig kerkhof omheen de kerk. De site is ten oosten, zuiden en westen afgeboord door een muur. Ten oosten, tussen de openbare weg en de kerkhofmuur ligt op dat ogenblik een beek of gracht. Een brugje maakt het kerkhof aan de oostzijde bereikbaar. Aan de noord en noordwestelijke zijde staat er reeds bebouwing. De Atlas der Buurtwegen bevestigt die situatie en toont bovendien aan dat buurtweg nummer 11 het kerkhof van noord naar zuid kruist. In 1873 staat de buurtweg niet langer op de stafkaart. Het kerkhof lijkt nu ook ten noorden ommuurd te zijn. Mogelijk werd in die periode de weg aangelegd om de huizen ten noorden en ten westen van het kerkhof te ontsluiten. Die weg staat duidelijk aangeduid op de topografische kaart van 1939.
Op het kerkhof staan graftekens uit verschillende periodes, voornamelijk grafkruisen op stèles of rotsformaties en (verhoogde) grafzerken met een stèle. De blauwe hardsteen komt voor maar ook de naoorlogse evolutie naar graniet is er zichtbaar. Enkele houten, betonnen en gietijzeren kruisen bleven bewaard. De gangbare stijlen als eclecticisme, sobere art deco en modernisme komen er voor. Het art deco-grafteken Vercauwe-Sanssens uit de jaren 1930 valt op door de afbeelding van een rouwende vrouw bij het dode lichaam van Christus. Er liggen zes gesneuvelde Britse soldaten begraven onder de typische stèles van de Commonwealth War Graves Commission. De soldaten stierven tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Het terreinbezoek vond plaats in 2016.
Is deel van
Dorpsplaats
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Parochiekerk Sint-Blasius met kerkhof [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/54607 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.