Hoeve met grote, losse bestanddelen, die teruggaat tot de 17de eeuw. Door haar uitzonderlijke ligging rechttegenover kerk en pastorij, bepaalt de hoeve sterk de landelijke sfeer van de dorpskern. Deze ligging wijst ook op het belang en de prestige van de hoeve. Op de Ferrariskaart (1770-1778) aangeduid als erf met drie losse bestanddelen, waarvan het zuidelijke, L-vormige volume overeenkomt met het huidige, witgekalkte boerenwoning (met geïncorporeerde stallen) met opkamer onder dezelfde nok. Dit volume werd in de jaren 1990 gerenoveerd tot woonhuis. Op de kadastrale kaart Popp (circa 1850) wordt het volume aan de straat niet meer afgebeeld; het schuurgedeelte (nok loodrecht op straat) was in tussentijd groter heropgebouwd. Het huidige schuurgebouw op dezelfde plaats is in 1866 gebouwd (zie datering in noordelijke zijpuntgevel). Tweeledige dwarsschuur in onbeschilderde baksteenbouw; hoge korfbogige poorten; links geïncorporeerd wagenhuis met eveneens korfbogige poortopening, rechts stalgedeelte. Linkerzijpuntgevel met datering en radvormig uilengat.
Rechthoekig erf afgesloten door witgeschilderde bakstenen hekpijlers, rechts met laag muurtje. Begraasd erf omgevormd tot tuin; vroegere mestvaalt is vijver. Hoevegebouw ten oosten van de schuur in jaren 1990 afgebroken voor bouw van nieuwe villa (nummer 54A).
BOTERBERGHE R., Zuienkerke. Geschiedenis van een polderdorp, Zuienkerke, 1992, p. 285.
Bron: CALLAERT G. & HOOFT E. met medewerking van SNAUWAERT L. 2002: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Zuienkerke en deelgemeenten Houthave, Meetkerke en Nieuwmunster, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL13, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Hooft, Elise; Callaert, Gonda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)