is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Quintinus
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Sint-Quintinuskerk: muur- en funderingsresten en keermuur
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Quintinus: toren
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Sint-Quintinuskerk: omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Quintinus
Deze vaststelling was geldig van tot
De kerk is gelegen op een hoogte, de ingang is bereikbaar via een trap.
Van de neogotische zaalkerk van 1842, die in de jaren 1970 reeds bouwvallig was, rest thans slechts één travee van de zuidelijke zijbeuk. Het was een zaalkerk van drie traveeën met een koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting. De toren in overgangsstijl (14de eeuw) als overblijfsel van de oudere kerk, bleef behouden.
Mergelstenen toren van drie geledingen onder ingesnoerde naaldspits (bekleding verdwenen), gescheiden door geprofileerde waterlijsten. Geprofileerde kroonlijst. Een rondboogvormig galmgat in elke zijde. Classicistisch portaal in de westelijke gevel, op de sluitsteen gedateerd 1787: getoogd in een geprofileerde, deels kalkstenen, deels mergelstenen, rechthoekige omlijsting in een in de mergelsteen ingediept gevelvlak. Het bakstenen schip en koor waren voorzien van mergelstenen steunberen, en spitsboogvensters in een mergelstenen omlijsting met dito maaswerk.
Bron: SCHLUSMANS F. 1996: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kantons Bilzen - Maasmechelen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n3, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)