Straat met rechtlijnig tracé, tussen de Lange Lozanastraat en de Haantjeslei. Geopend in 1874 op gronden van mevrouw Durlet, moeder van stadsbouwmeester Frans Durlet.

Het straatbeeld wordt gedomineerd door het voormalige jongensweeshuis. Beide straatwanden werden zwaar getroffen door inslagen van vliegende bommen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Van de oorspronkelijke bebouwing uit het laatste kwart van de 19de en de vroege 20ste eeuw, resten nog slechts een beperkt aantal rijwoningen aan beide uiteinden van de straat. Daarvan behoren het neoclassicistische burgerhuis op nummer 5 en de woning Van Dyck op nummer 44, restant van een geheel van drie gekoppelde neoclassicistische burgerhuizen uit 1904, tot de meest gave voorbeelden.