Loopt in het verlengde van de Begijnenstraat, in noordelijke richting naar de oude kanaalkom (zie Oude Kaai). Beeldbepalend zijn de sobere, overwegend aangepaste, arbeiders- en burgerwoningen van twee tot drie traveeën en één tot twee bouwlagen onder zadel- of pseudo-mansardedak (nok parallel aan de straat, overwegend mechanische pannen, kunstleien) uit het laatste kwart van de 19de - begin 20ste eeuw, zonder uitgesproken stijlkenmerken: overwegend in serie en in spiegelbeeldschema gebouwde bakstenen lijstgevels, al dan niet verlevendigd door bepleistering, cementering en/of schildering, decoratief metselwerk, door verwerking van arduin, gesinterde of afstekende baksteen, kleurrijke cementtegels, door een decoratieve kroonlijst, smeedijzeren vensterleuningen, enzovoort.

Sporen van bedrijfsgebouwen uit dezelfde periode namelijk de nummers 43-45, nummer 140 (achteraan). Alternerend met bebouwing uit circa tweede kwart 20ste eeuw met elementen ontleend aan de nieuwe zakelijkheid en/of de art deco onder meer de nummers 5 en 7 elk uit 1933 naar ontwerp van Ern. Wauters, eenheidsbebouwing op de nummers 40-48 en 49-51, de nummers 99, 109, laatst genoemde naar ontwerp van J. Luyts, nummers 107, 140 en 213. Ter hoogte van de nummers 55-91/Wouwerstraat nummers 46-91 moderne sociale woningbouw, gebouwd in 1983-1985 naar ontwerp van A. Van Eemeren in opdracht van de T.M.H.; eertijds was hier de in 1907 opgerichte papierfabriek "La Belgica" gevestigd.