In 1972 keurde het stadsbestuur plannen goed van de sociale huisvestingsmaatschappij Goedkope Woning voor 145 sociale woningen in de wijk Lange Munte, waarvan het aanlegplan ook private groepsbouw omvatte, evenals hoogbouw, groenzones en voorzieningen (zoals een kerk, school en/of winkels). Deze wijk wordt begrensd door de Morinnestraat in het noordoosten, de Baaistraat in het zuidoosten, en de Beeklaan in het westen. Auteurs van deze plannen waren de Kortrijkse architecten Lucien De Munnynck, Willem Dutoit en Julo Demeyere. Tussen 1977 en 1981 werden door de maatschappij 133 sociale woningen uitgevoerd aan de Baaistraat, Maurits Maeterlincklaan, Thomas Edisonlaan, Dirk Martenslaan, Louis Pasteurlaan, Adolf Bayerlaan en Leo Baekelandlaan. De hoogbouw die voorzien was naast de parochiekerk Sint-Paulus bleef onuitgevoerd. In de jaren negentig en 2000 werden wel nog enkele tientallen woningen gebouwd.

De Lange Munte is een laagbouw parkwijk waarbij een combinatie beoogd werd van ruime gemeenschappelijke groenzones en een hoge woondensiteit door een vernieuwende inplanting (Radburn: garage aan straatzijde, voordeur aan wandelpad in het groen) en huizentypes (patiowoningen).

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van onvoldoende erfgoedwaarde op Vlaams niveau.