Het begijnhofpark wordt momenteel in twee delen gesneden door de Maasloop, die van oudsher diende om het gebied te ontwateren. De loop is nog herkenbaar als half uitgedroogde beek ten zuiden van het hof. De Begijnenvest is het restant van de oude stadsomwalling en als dusdanig de voortzetting van de Nonnenvest. De verhevenheid is hier gering maar ze is toch nog voldoende afgetekend in het landschap. De dreef bestond aanvankelijk enkel uit zomereiken maar later werden hier andere bomen bijgeplant zoals gewone esdoorn, es en een zoete kers. De oudste exemplaren die de echte dreef vormden zijn voornamelijk aangeplant tussen 1930 en 1940.

De Steenweg, vandaag de Begijnenstraat, verbindt de twee poortgebouwen en is een historische weg die reeds vóór de oprichting van het begijnhof bestond. De kasseiweg werd aangelegd in 1873, waarbij kasseien uit Huppaye werden aangevoerd, maar mogelijk ook oudere kasseien uit de zeventiende of achttiende eeuw werden hergebruikt. De weg bestaat hoofdzakelijk uit Tiense kwartsiet, Gobertange en Brusseliaanse steen.

Bij het kerkportaal stonden aanvankelijk vier Italiaanse populieren die werden geveld tijdens de restauratie van de kerk. De twee lindes die er vandaag staan zijn omstreeks 1990 aangeplant. Langs weerszijden van het kerkpad staat een rij taxusbollen uit 1878. Aan de achterzijde van de kerk staat een dwergcipres met een mooie kegelvorm die werd aangeplant als 'vinger die naar de hemel wijst'.

De open binnenruimte wordt omsloten door monumentale taxushagen uit 1878 die vandaag een dikte hebben van 150 tot 200 centimeter. Op een aantal plaatsen zijn de houten poortjes en doorgangen nog aanwezig. In een deel van de groene binnenruimte staan nog een aantal oude fruitbomen.

• ARAT Architecten 2017: Herentals. Sint-Catharinabegijnhof, Beheersplan, Herentals. (https://id.erfgoed.net/plannen/505)