Het neogotische burgerhuis "Sint-Jozef" werd volgens de literatuur ontworpen door architect Edw. Van Not. Het bouwdossier van de woning werd niet terug gevonden. Het bouwjaar dat de geveltop versiert, "ANNO 1903", komt overeen met de gegevens uit het kadasterarchief, dat de woning registreerde als een realisatie van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier.

Deze maatschappij was in 1886 opgericht om Zurenborg te ontwikkelen tot woonwijk voor de hogere middenklasse. De maatschappij bouwde voor eigen rekening tal van modelwoningen en –ensembles, in samenwerking met verschillende bouwmeesters, om op die manier de bouw van woningen door privé-investeerders te stimuleren. Ook was het duidelijk de bedoeling om aan te sturen op de keuze voor rijk uitgewerkte, eclectische ontwerpen. De maatschappij heeft opvallend veel investeringen gedaan in de Cogels-Osylei, in de meest uiteenlopende stijlen. Ze hadden duidelijk de bedoeling deze lei uit te bouwen tot de eyecatcher van de wijk, een opzet waarin ze, door ensembles als dit, zonder twijfel zijn geslaagd.

Het betreft een grote woning van vier bouwlagen en twee ongelijke puntgevels van deur- en venstertravee. De gevels zijn opgetrokken in rode baksteen, met witte natuursteen voor speklagen, vensterkozijnen, erkers en typische neogotische decoratie. De lage begane grond, met ruw natuurstenen parement, is uitgewerkt als sokkel voor de gevel. Er zit een brede spitsbogige voordeur en drie smalle vensters, overschaduwd door de erker van de bel etage. De smalle deurtravee is versierd met een opvallende natuurstenen erker met beeldnis, waarin een natuurstenen beeld van Sint-Jozef is geplaatst van Jules Weyns. De brede venstertravee heeft op de bel etage een open loggia met natuurstenen galerij.