is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Burgerhuis In Slype
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Burgerhuis In Slype
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Markt en Burg
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Markt en Burg met omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Huis In Slype
Deze vaststelling was geldig van tot
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Markt en Burg met omgeving
Deze bescherming was geldig van tot
Zogenaamd "In Slype". Diephuis van drie traveeën en begane grond + entresol en één bouwlaag onder zadeldak. Klokgevel gedateerd "17 / 16" zie jaartal, in plaats van van een uitkragende houten gevel zie bewaarde balklagen. Kern uit de 13de tot 14de eeuw volgens sporen in zijmuren. Latere wijzigingen onder meer in 1956 naar ontwerp van architect V. Rodriguez (Brussel), terugbrengen van de begane grond naar de vormgeving van vóór 1905, zijnde met entresol. Consoliderende "Kunstige Herstelling" van 1978-1983 naar ontwerp van architect L. Vermeersch (Brugge) onder meer verwijderen pleisterlagen, herstellen metselwerk en kleurstelling op basis van sporen.
Baksteenrood beschilderde klokgevel met driehoekig fronton, in classicerende barokstijl. Gebruik van natuursteen en steen van Vaurion als restauratiesteen. Pilasterindeling in de tussen gekorniste kordons gevatte registers. Licht getoogde bovenvensters in vlakke omlijstingen met oren, neuten en druiplijst. Centraal, breder venster voorzien van balkon met marmeren balustrade. Borstweringen van bovenvensters met panelen in Lodewijk XIV-stijl. Voluten van topbekroning versierd met florale motieven en sedert 1983 bekroond met siervazen.
Interieur. Onder hoofdgebouw, tweebeukige kelder van drie traveeën overkluisd met bepleisterde bakstenen graatgewelven op gordelbogen steunend op twee middenzuilen met vierkante dekplaat. Sporenkap, waarvan de kepers in het voorste gedeelte verbonden zijn door telkens drie hanenbalken, vermoedelijk uit de 16de eeuw.
Bron: GILTÉ S. & VANWALLEGHEM A. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Brugge, Oudste kern, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 18nA, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Afgaande op de afmetingen van de bakstenen (28 x 6 cm) werd in de periode 1260-1300 een woning uit het begin van de 13de eeuw uitgebreid of vervangen door een nieuw huis. Van de dakkap van dit huis resten nog vijf sporenparen. Ze zijn nog niet dendrochronologisch onderzocht. Deze sporen zijn hergebruikt in een waarschijnlijk 15de- of 16de-eeuwse kap met flieringen op vier schaargebinten.