Historiek

Vernoemd naar de patroonheilige van de juristen werd het Sint-Ivocollege bij testament opgericht bij het overlijden van Robertus de Lacu (Van de Poel) in 1483. De Gentenaar de Lacu was doctor in de beide rechten en professor kerkelijk recht sinds 1463. Ter huisvesting van arme rechtenstudenten liet hij zijn huis in de toenmalige Nieuwstraat (heden Leopold Vanderkelenstraat) na aan de rechtenfaculteit. Het college deed sinds de stichting ook dienst als vergaderplaats voor de faculteiten van de beide rechten en als locatie voor officiële plechtigheden. Het college werd in 1578 beschadigd door Spaanse troepen, waarbij de bibliotheek werd vernield. Een nieuw collegegebouw werd in 1775-1776 opgetrokken naar het ontwerp van de Leuvense bouwmeester Jacques Antoine Hustin. In zijn huidige toestand is het voormalige Sint-Ivocollege het resultaat van de gedeeltelijke heropbouw na de beschadigingen tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Beschrijving

Van het 18de-eeuwse collegegebouw naar ontwerp van Hustin blijft enkel nog de voorgevel aan de Leopold Vanderkelenstraat over. De voorgevel in Lodewijk XVI-stijl is twee bouwlagen hoog en elf traveeën breed. Het middenrisaliet bevat een poort en een venster op de eerste verdieping, beide gevat in een hollijstnis met rustica. Het middenrisaliet en de uiterste hoeken van de gevel worden afgezet door pilasters met casementen en een groot rocaillemotief bovenaan. Een plint, een lijst met blokprofiel en een kroonlijst met een blinde fries in baksteen vormen de horizontale geleding van de gevel. Op het getoogde venster met rocaille sluitsteen van het middenrisaliet na zijn alle vensters rechthoekig, met een vlakke bandlijst en blokvormige sluitsteen. De hardstenen bekroning van de poort is versierd met guirlandes en een cartouche waarvan het opschrift verwijst naar het stichtingsjaar van het college. Het venster op de eerste verdieping heeft een hardstenen bandomlijsting met oren, geflankeerd door voluten met guirlandes en rococo ornamentiek.

De bouwmaterialen van de voorgevel zijn baksteen, kalkzandsteen voor de plint, lijsten en pilasters en blauwe hardsteen voor de omlijsting van de poort en het venster in het middenrisaliet. Het college wordt overdekt door een mansardedak met elf dakkapellen, waarvan de middelste met voluten. Het smeedwerk van het bovenlicht van de poort dateert uit het interbellum; het monogram KS – AB verwijst allicht naar de academie die na de Eerste Wereldoorlog in het voormalige Sint-Ivocollege was gehuisvest. De heropgebouwde noordwestelijke dwarsgevel bevat de resten van een barokke poort in kalkzandsteen, bestaande uit een korfboog en daarboven een getoogd venster met segmentlijst. De achtergevel van het Sint-Ivocollege werd samen met de aansluitende academievleugel herbouwd in 1937. De academievleugel is een bakstenen constructie onder plat dak, gekenmerkt door bakstenen siermetselwerk tussen de vensters van de verdiepingen.

Vermeldenswaardig in het interieur is de trap uit het interbellum, met treden bekleed in granito en een fraai uitgewerkte smeedijzeren trapleuning.