Complex dat volgens Meulemans (1981) in 1546 werd opgericht en waarin in 1567 de armenschool van de Sint-Kwintensparochie werd ondergebracht in opdracht van Jan Van ’t Sestich. Hiernaar verwijst het hardstenen medaillon met opschrift "Joannes Sexagius in fundo ab avo materno pauperibus addicto construxit, A° 1567" (Van Even, 1895) en "Jehova Salvator" in Hebreeuws schrift. Volgens Van Even werd het complex in de 18de eeuw herbouwd ("réconstruit"), waarna het - vermoedelijk op het einde van de 18de of in het begin van de 19de eeuw - werd opgesplitst in vier panden.

In zijn huidige vorm: ensemble van dertien traveeën en twee bouwlagen onder een doorlopend, deels pannen, deels kunstleien zadeldak met dakkapellen, met een kern die naar verluidt opklimt tot 1546, en verankerde lijstgevels die gekenmerkt worden door rechthoekige vensters in negblokomlijstingen.

Het geheel werd in 1990 beschermd als stadsgezicht, de voormalige pastorie – met inbegrip van achterhuis, ommuring en torenresten – als monument.

Nummer 149. Voormalige pastorie van Sint-Kwinten. Dubbelhuis met een zeven traveeën brede lijstgevel die in de 18de eeuw bepleisterd was en toen een meer uitgesproken classicistisch uitzicht had. De gevel wordt gekenmerkt door een bepleisterde, zandkalkstenen plint met afzaat, keldergaten en gietijzeren verluchtingsroosters, door rechthoekige vensters in negblokomlijstingen en een rechthoekige deur met bovenlicht in een eenvoudige, geriemde omlijsting van blauwe hardsteen, en door een gestucte keellijst waarin de steigergaten vervat zijn en die onderbroken wordt door de aanzet van de dakkapel met laadluik en sterk uitkragend dakschild. Dit pand is het best bewaarde binnen het ensemble van de voormalige armenschool.

Nummer 151: telt twee traveeën onder een zadeldak met twee dakkapellen, en heeft op de begane grond nog een deel van de zandkalkstenen plint, een restant van een negblokomlijsting en twee ontlastingsbogen die de plaats van de vroegere muuropeningen aanduiden. De pui werd voor een eerste maal verbouwd in 1933 toen ook de rechtse dakkapel met frontonbekroning en diamantkopomlijsting geplaatst werd. Oude foto’s tonen aan dat het pand in 1903 nog één geheel vormde met het huidige nummer 153. Dit is nog zichtbaar aan de houten kroonlijst met tandlijst en modillons, en de dakafwerking die beide hetzelfde zijn in de nummers 151-153.

Nummer 153: vormde in 1903 nog één geheel met nummer 151 en heeft een twee traveeën brede, volledig gecementeerde lijstgevel met een pui uit de jaren 1950, een houten kroonlijst met tandlijst en modillons en een eenvoudige, houten dakkapel.

Nummer 155: heeft in de bovenbouw nog haar vensters met negblokomlijstingen, een houten kroonlijst op klossen, en een 18de-eeuwse dakkapel met leibedekking en schild. De pui dateert van 1938 (V. Rosseels).