Twee breedhuizen van respectievelijk vier en twee traveeën en twee bouwlagen onder gezamenlijk zadeldak (Vlaamse pannen), in de middeleeuwen één gebouw, wellicht teruggaand tot 13de-14de eeuw, zie gebinte, waarschijnlijk circa 1600 opgesplitst, zie dwarsmuur en schoorsteen en verbouwd onder meer zie linker zijgevel; eerste kwart van de 20ste eeuw: ingrijpende restauratie van de zijgevels. Restauratie in 1994.

Lijstgevel met rechthoekige muuropeningen, bij nummer 48 in 18de-19de eeuw verbouwd tot vier traveeën; bij nummer 50 zijn oudere bouwfasen nog afleesbaar: op de bovenverdieping klein segmentboogvenster van de oudste bouwfase, bolkozijn met terugliggende latei op de begane grond, getralied kelderraam in rechthoekige nis en deur met afgeschuinde dagkanten. Linker zijgevel: verankerde bakstenen puntgevel van drie traveeën, in het vierde kwart van de 19de eeuw, eerste kwart van de 20ste eeuw gerestaureerd. Steekboogvensters en luik met bolkozijn waarboven gekoppelde tudor- en korfboognissen, rechthoekige topvenster in tudorboognis; afgeschuinde dagkanten. Rechter zijgevel: verankerde bakstenen tuitgevel uitlopend in schoorsteenschacht met versmallend rookkanaal over de hele gevelhoogte, op de rechter hoek uitkragende schoorsteenschacht, waarschijnlijk vierde kwart 19de eeuw – eerste kwart 20ste eeuw. In de geveltop segmentboogvormige luikopeningen van oudste bouwfase. Sporen van oudere openingen onder meer blinde spitsboogopening met getralied keldervenster. Op de bovenverdieping van voor- en linker-zijgevel zijn nog smeedijzeren haken bewaard. De achtergevel is een sterk verbouwde lijstgevel van verankerde baksteen; sporen van vensters uit de oudste bouwfase en recentere muuropeningen.

Interieur. Bewaarde balklagen. Op begane grond van nummer 50 gereconstrueerde muurstijl op console van Doornikse steen en met korbeel. Op de bovenverdieping meerdere kaarsnissen met driepassen. Dakconstructie: doorlopende 14de-eeuwse(?) sporenkap oorspronkelijk verbonden met dubbele hanenbalken en met voetbalken en blokkelen, telmerken, ondersteunende schaargebinten uit 16de-17de eeuw. Nummer 48: laatgotische schouw met gebeeldhouwde hoofden.