Eerste vermelding in 1258 als Eure; ook genaamd Ora Teutonica. Eerste sporen van bewoning uit de Romeinse periode (twee villa's, sporen van centuriatio). Gelegen aan de heerbaan Tongeren-Bavai en de antieke weg Rutten-Vreren-Herderen.
Het dorp maakte deel uit van de heerlijkheid Vreren, bezit van de Bisschoppelijke Tafel van Luik. Het werd achtereenvolgens verpand aan de Gavre (1619), de Sélys (1664), de Velbruck (1764) en de Haxhe (1772). Juridisch ressorteerde Diets-Heur onder de schepenbank van Vreren, die Luiks recht sprak. Tijdens het Frans bewind (1795), zelfstandige gemeente. In 1971 met Nerem gefusioneerd.
De Sint-Cunibertuskapel was een filiaal van de kerk van Vreren. Patronaatsrecht en het grootste deel der tienden waren in bezit van het Heilig-Kruiskapittel van Luik. De huidige kerk dateert van 1850.
Woonforenzengemeente, met als voornaamste nijverheid de landbouw (graanteelt). Qua structuur een typisch straatdorp, de bebouwing, waarvan de vrij grote vierkanthoeven een niet onbelangrijk percentage uitmaken, gegroepeerd aan de Voorstraat. De kerk ligt enigszins excentrisch.
Oppervlakte: 396 hectare. Aantak inwoners (1970): 445.
Bron: SCHLUSMANS F. met medewerking van VANTHILLO C. 1990: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kantons Riemst - Tongeren, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)