Bosrijk en landelijk gehucht in het noorden van de gemeente aan de grens met Nederland, ten zuiden begrensd door het Kempisch Kanaal. Oppervlakte: 4.521 hectare.

Postel was tot de Franse Revolutie een zelfstandige gemeente. Gezien de gunstige ligging op het knooppunt van belangrijke reisroutes, met name Leuven-'s Hertogenbosch en Breda-Keulen, bracht de abdij van Floreffe hier in het tweede kwart van de 12de eeuw een nieuwe stichting tot stand in de vorm van een polyvalente landbouwkolonie: deze groeide uit tot een zelfstandige priorij en later tot een abdij, die opgeheven werd tijdens de Franse Revolutie; de gemeente Postel verloor in dezelfde periode haar zelfstandig statuut en werd ingelijfd bij Mol. Door de aanhechting van dit excentrisch gelegen gebied verkreeg Mol zijn typische laarsvorm, zie gemeente-inleiding.

De abdij werd heropgericht in 1847 en heeft tot op heden een belangrijke impact, voornamelijk op het gebied van toerisme, versterkt door de bosrijke, groene omgeving die uitnodigt tot fietsen en wandelen. Postel is een schaars bewoond gehucht gebleven, waar vooral het groen primeert. De abdij is te situeren op het kruispunt van de twee voornaamste verkeersassen, van west naar oost gevormd door de Kasteelstraat-Eerselseweg en van zuid naar noord door de Postel(straat) en de Reuselseweg. Net ten zuidoosten van de abdij bevindt zich kasteel de Broqueville. Circa 2 kilometer ten westen van de abdij en ten noorden van de Kasteelstraat, ligt het natuurreservaat "Ronde Put", één van de schaarse ongerepte natuurgebieden van de Kempen, gelegen in het brongebied van de Kleine Nete, aan de voet van de helling naar de waterscheidingskam tussen Schelde- en Maasbekken. De omgeving bestaat uit een oud, deels afgegraven duin- en stuifzandgebied met een microreliëf en ontoereikende natuurlijke ontwatering, waardoor de ontwikkeling van hoogveen tot stand kwam. Ten noorden van het Kempens Kanaal, ter hoogte van Sas III, bevindt zich het wandelgebied Den Diel, dat door menselijke ingrepen een zeer gevarieerd natuurlandschap is geworden met resten van een oude watering, populieren, berken en voormalige sprietputten.

De grens met Nederland wordt afgebakend door beschilderde conische zuilen op polygonale basis; deze grenspalen bevatten aan de ene zijde het Belgische wapenschild, aan de andere zijde het Nederlandse; tussen beide het jaartal 1843 en een volgnummer.