Rechte steenweg van Brugge naar Blankenberge, die het grondgebied van Zuienkerke aan de oostelijke kant doorkruist.

De steenweg is in 1718-1723, tijdens het Oostenrijks bewind (1715-1794) aangelegd. Tijdens de Oostenrijkse overheersing zijn heel wat oude zandwegen vervangen door rechte, stenen wegen. De Blankenbergse Steenweg werd aangelegd op vraag van Blankenberge, die klaagde over de slechte verbinding met het binnenland, die enkel via de Dulleweg of de Gentele (Blankenbergse Dijk) mogelijk was, twee eeuwenoude dijken. De steenweg wordt naast en gedeeltelijk over het tracé van de Dulleweg aangelegd, een weg die al in 1255 wordt vermeld. De Dulleweg en (in het zuiden) de Blankenbergse Steenweg vormen de grens met Brugge (Lissewege, Dudzele).

Vóór de aanleg van de steenweg waren in dat gedeelte van Zuienkerke al enkele hele oude hoeves aanwezig, die vanaf dan een erfoprit kregen naar de Blankenbergse Steenweg, onder meer "'t Nieuwhof" (zie nummer 80), "De Madaleena" (nummer 27), de "Vagevuurhoeve" (zie Vagevuurstraat) en de hoeve op de Dulleweg (zie nummer 23).

Langs de nieuw aangelegde steenweg worden nieuwe gebouwen opgetrokken, waaronder talrijke herbergen of afspanningen, een typisch gegeven voor de Oostenrijkse steenwegen. De gebouwen van "De Katterogge" (nummer 17), "De Weyman" (nummer 44), "De Halve Maan" (nummer 36), "d'Oude Smidse" (nummer. 38), "'t Leegland" (zie nummer 68) en "De Kruiskalsyde" (nummer 66) bleven bestaan. Laatstgenoemde 18de-eeuwse herberg werd gebouwd tussen 1765 en 1770, en is vernoemd naar zijn inplanting op de kruising met de Nieuwe Steenweg; is nog steeds een bloeiende horecazaak, zij het met vernieuwd gebouw. De herbergen waren een geliefde stopplaats van toeristen die met de diligence (vóór de aanleg van de spoorweg in 1863) naar de kust reden.

Verder zijn langs de steenweg enkele kleinere hoeves gebouwd, nu meestal als woning in gebruik, voorbeeld nummer? gerenoveerd witgekalkt hoevetje met boerenwoning van het langgeveltype (nok parallel aan steenweg); nummer 15, langgeveltype haaks op de weg ingeplant, met verhoogde boerenwoning en laag witgekalkt stalgedeelte; nummers 43 en 49, 19de-eeuwse hoevetjes met woonhuis langs de straat (nummer 49 met beraping) die wellicht ooit herberg waren; nummer 76, hoeve met lage, losstaande bakstenen bestanddelen.

In 1972 werden aan de zuidgrens van Zuienkerke grote infrastructuurwerken aan de Blankenbergse Steenweg ondernomen, onder meer bouw van een brug. Daarvoor werd aan zandwinning gedaan ten westen van de steenweg, waardoor een meer ontstond, in gebruik als recreatiedomein (zie Groenestraat). Ten oosten van de steenweg, ter hoogte van het kruispunt met de Nieuwe Steenweg, is een autokerkhof. Op het einde van de oprit naar het autokerkhof, een volledig gerenoveerde hoeve, met op het erf een hoge betonnen bunker. Verspreid over de steenweg, enkele gebouwen met handelsfunctie, en losstaande villa's van eind 20ste eeuw.