Persoon

Keilig, Edouard

ID
3064
URI
https://id.erfgoed.net/personen/3064

Beschrijving

De Duitse autodidactische landschapsarchitect Friedrich Eduard Keilig is vanaf 1844 werkzaam in de tuinbouwinstelling Keil in Leipzig waar hij zich bekwaamt in de boom- en kasplantenteelt. Later volgen cursussen scheikunde en plantkunde aan de universiteit. In de periode 1847-1849 is hij verbonden aan het Koninklijk Park van Charlottenburg in Berlijn. Een studiereis langsheen de belangrijkste tuinbouwbedrijven van het moment, brengt Keilig in 1853 naar Brussel waar hij ervaring opdoet bij de gerenommeerde sierteler Jean Linden (1817-1898). Het is daar dat hij kennis maakt met baron Charles Ernest de Man de Lennick (1800-1865), eigenaar van het kasteel van Bierbais te Mont-Saint-Guibert, die hem aan een eerste opdracht in België helpt en hem introduceert bij opdrachtgevers, vakgenoten en pers.

Naast een hele reeks private opdrachten ontwerpt Keilig ook voor openbare opdrachtgevers, zoals het Oostendse Maria-Hendrikapark en de aanplanting van de Brusselse Louizalaan. Het is vooral de aanleg van zijn winnend ontwerp voor het Ter Kamerenbos van Brussel (1862) waardoor hij internationale bekendheid verwerft en die hem ondermeer de opdracht voor het Antwerpse stadspark bezorgt. Vanaf 1868 tot aan zijn dood is Keilig in dienst van de stad Brussel als ‘inspecteur des plantations’.

Vanaf 1866 vervult Keilig verschillende opdrachten voor koning Leopold II, waaronder het verfraaien van het domein van Laken, de verdeling van het Zoniënwoud, het domein Tervuren en de heraanleg van de vijvers op het grondgebied van Vossem. Keilig is vermoedelijk niet meer actief na 1890, het jaar waarin de Franse tuinarchitect Lainé hem opvolgt als raadgever van de Koning.

  • HEBBELINCK K., 2009: Friedrich Eduard Keilig en het stadspark van Antwerpen, in: M&L. Monumenten, landschappen & archeologie,jg., nr.2, 46-70.
  • BARBIER H., 1986: Tuin- en landschapsarchitect Eduard Keilig (1827-1895). De ideale landschapstuin als model voor de 19de-eeuwse parken en tuinen, onuitgegeven eindverhandeling, Antwerpen.

Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Erfgoedobjecten

Ontwerper van

Domein d'Ursel

Edmond Vleminckxstraat, Hingenebroekpolderdijk, Kasteeldreef, Kleine Hinckstraat, Koningin Astridlaan, Leopoldstraat, Louis De Baerdemaekerstraat, Notelaerdreef, Victor De Witstraat, Wielstraat, Wolfgang d'Urselstraat, Zijdeweg (Bornem)
Het kasteel van Hingene, in zijn classicistische vorm ontworpen door Giovanni Servandoni in het derde kwart van de 18de eeuw, vormde eeuwenlang de residentie van de familie d’Ursel.


Domein Drie Fonteinen

Beneluxlaan 31-34, Koningslosteenweg 77 (Vilvoorde)
Oranjerie, hoevecomplex met bijgebouwen en verschillende follies in een sinds 1956 stedelijk park, circa 200 hectare. Het park ontstond uit de samensmelting van drie landgoederen, waaronder één van de oudste landschappelijke, 'Engelse' parken van België (10 hectare), aangelegd rond 1780 door de bankier J.-J. Walckiers de Gammerages.


Domein van het Kasteel van Ossel

Poverstraat 11 (Merchtem)
In 1705 tot 'huis van plaisantie' verbouwde hoeve omgeven door landgoed van circa 14 hectare, omvattende een gedeeltelijk ommuurde moes- en fruittuin en een een park in landschappelijke stijl met een als 'rivier' opgevatte waterpartij, aangelegd in verschillende fasen tussen 1851 en 1889; bijgebouwen uit 1867 naar ontwerp van architect Joseph Schadde.


Hangbrug

Van Eycklei (Antwerpen)
In mei 1868 tekende architect Eduard Keilig, de ontwerper van het Antwerpse Stadspark, een detailplan voor de hangbrug in het park. De brug kreeg een spanwijdte van 27,5 meter en rust op een deel van de voormalige aarden wal van de 'Herentalse schans'. De landhoofden van metselwerk zijn uitwendig versierd met kunstmatige rotsen.


Kasteel Boekenberg met park

Gouverneur Holvoetlaan 28 (Antwerpen)
Landhuis, in kern opklimmend tot de eerste helft van de 16de eeuw, werd tussen 1751 en 1755 in rococostijl herbouwd en is gelegen in het gelijknamig park.


Kasteel d'Ursel

Wolfgang d'Urselstraat 7 (Bornem)
Dubbel omgracht kasteel, met in 1981 heraangelegde, omringende Franse tuinen en parkbos ten noorden.


Kasteel de Ribaucourt

Kasteelhoekstraat 1-2, 3, 1B (Steenokkerzeel)
Waterslot, reeds vermeld in 1192, met grotendeels 17de-eeuwse gebouwen met aanpassingen in de 18de en 19de eeuw.


Kasteel van Westmalle

Kasteellaan 83 (Malle)
Omwald kasteel met mooi omhaagd park aangelegd naar ontwerp van tuinarchitect Keilich en door nieuw aangeplante eikendreef verbonden met de dorpskern.


Kasteeldomein de Ribaucourt

Kasteelhoekstraat 1-2, 3-5, 6, 1B (Steenokkerzeel)
Waterslot met gebouwen grotendeels daterend uit de 17de eeuw, teruggaand op site van feodale motte vermoedelijk aangelegd in de 12de eeuw, aangepast en classicistisch verbouwd door Pierre-Antoine de Bounder de Melsbroeck aan het eind van de 18de eeuw. Vanaf 1833 werd het kasteel met aanhorigheden eigendom van de graven de Ribeaucourt, die instonden voor de aanleg van het landschappelijk park van circa 40 hectare, naar verluidt ontworpen door Edouard Keilig (1827-1895) in de jaren 1880 en aanpassingen doorvoerden aan het kasteel; de 17de-eeuwse structuur van het domein is doorheen het landschappelijk patroon nog duidelijk zichtbaar.


Kasteeldomein della Faille d'Huysse

Kasteelstraat 34-38, 36A, 34A-B (Kruisem)
Het kasteel van Lozer is ook gekend onder de naam kasteel della Faille d'Huysse. Het kasteeldomein met bijgebouwen bevindt zich in een uitgestrekt park met vijvers in landschappelijke stijl, begrensd door de Kasteelstraat ten noorden, de Appelhoekstraat ten westen en de Lozerbeek ten zuiden. Het park wordt omgeven door bos- en landbouwgronden. Huidige vermoedelijk vroeg 19de-eeuwse toegang met houten hek en conciërgewoning aan de Kasteelstraat met schuin naar oosten leidende dreef naar de in 1844 door de kasteelheren gebouwde kerk.


Kasteelpark van Brustem

Brustem-Dorp 24-28 (Sint-Truiden)
Kasteelpark (circa 26 ha) in landschappelijke stijl met riant karakter, van uitzonderlijke ontwerpkwaliteit, in een domein van feodale oorsprong met interessante ont­wikkeling; bestaande uit weilanden, parkbos, hoogstam­boomgaarden en een serpentinevijver; aangelegd in 1879-1884 samen met de bouw van het door Josse Schadde ontworpen neorenaissancekasteel, dat in 1938 brandschade kende en in een verarmde versie werd wederopgebouwd.


Maria-Hendrikapark

Maria-Hendrikapark (Oostende)
Het Maria-Hendrikapark werd tussen 1888 en 1892 aangelegd naar ontwerp van E. Keilig op initiatief van koning Leopold II. Latere aanpassingen gebeurden onder leiding van ontwerper E. Lainé. Het park is aangelegd in een gemengde parkstijl met een algemene landschappelijke structuur waarbij de waterpartijen, het wegennet, de open grasperken en gesloten boompartijen kenmerkend zijn.


Stadspark

Quinten Matsijslei, Rubenslei, Van Eycklei (Antwerpen)
Het Stadspark van Antwerpen, een driehoekig park tussen de Quinten Matsyslei, de Rubenslei en de Van Eycklei, werd in 1869 ontworpen door de Duitse landschapsarchitect Eduard Keilig.


Warande

Duisburgsesteenweg, Kasteelstraat, Leuvensesteenweg, Molenberglaan, Rijkunstdreef, Spaans-Huisdreef, Warande (Tervuren)
De Warande van Tervuren was ooit het besloten jachtgebied van de hertogen van Brabant. Kort voor 1213 vestigde hertog Hendrik I zich in Tervuren, meer bepaald op het oostelijke punt van een landtong, gevormd door de samenvloeiing van de Maelbeek en de Voer.



Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Keilig [online], https://id.erfgoed.net/personen/3064 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.