Dit hoekpand met winkel op de begane grond en appartementen op de verdiepingen, werd samen met het naastgelegen pand in de Transvaalstraat in 1899 als een ensemble ontworpen door architect Edm. Van Waeterschoodt. Rechts van de hoekwoning vormde de huidige muur met poort de verbinding met een lage aanbouw in aansluitende stijl. Dit bijgebouw werd in 1901 vervangen door het huis op Tramplein 4, wellicht ook een ontwerp van Edm. Van Waeterschoodt.

De Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier gaf de opdracht voor de bouw van het ensemble.

Deze maatschappij was in 1886 opgericht om Zurenborg te ontwikkelen tot woonwijk voor de hogere middenklasse. De maatschappij bouwde voor eigen rekening tal van modelwoningen en –ensembles, in samenwerking met verschillende bouwmeesters, om op die manier de bouw van woningen door privé-investeerders te stimuleren. Ook was het duidelijk de bedoeling om aan te sturen op de keuze voor rijk uitgewerkte, eclectische ontwerpen. De maatschappij heeft opvallend veel investeringen gedaan in de Transvaalstraat, in de meest uiteenlopende stijlen. Opvallend zijn de talrijke huizengroepen in de straat waarin de neo-Vlaamserenaissance-stijl domineert. Dit ensemble van Van Waeterschoodt is hier een voorbeeld van. Van Van Waeterschoodt zijn er ons ontwerpen van burgerhuizen in neoclassicistische stijl en in neo-Vlaamserenaissance-stijl bekend. Het ensemble kan dus als typisch voor zijn oeuvre worden beschouwd; een gelijkaardig ontwerp tekende hij op de Cogels-Osylei.

Het hoekpand vormt het pendant van het hoekpand dat Frans Van Dijk aan de even zijde van de Transvaalstraat tekende, in dezelfde stijl en met dezelfde kenmerken, onder meer het materiaalgebruik en de ronde hoektoren.

Het woon- en winkelhuis telt twee traveeën in de Transvaalstraat en vier traveeën op het plein; twee bouwlagen onder leien zadeldak met puntige dakkapellen en getrapte dakvensters. De gevels zijn opgetrokken in rood baksteenmetselwerk op een plint in blauwe hardsteen, met speklagen in donkerrode baksteen en gebruik van witte natuurstenen voor kordon- en puilijsten, en decoratieve elementen zoals diamantkoppen, lateien, sluitstenen.

De afwisseling van lijst- en trapgevels is typerend voor de neo-Vlaamserenaissance, net als de ronde hoektoren die het ensemble op het Tramplein beëindigt. De hoek van deze woning trekt de aandacht, door de opengewerkte loggia’s met natuurstenen zuilen. Verder, op de begane grond rondbogige etalagevensters, boven rechthoekige muuropeningen met rechte lateien en rondboogvelden.