Postgebouw, ook Tempelierssteen of Hooghuis genaamd. 1897: aankoop door de Staat van twee aan elkaar palende huizen in de Rijselsestraat, toen respectievelijk gebruikt als brouwerij (links) en woonhuis (rechts), om er een postkantoor in te richten.

Het huis links, opgetrokken uit Atrechtse zandsteen, telde drie traveeën en drie bouwlagen. De bouwtrant vertoonde gelijkenissen met de vroeggotische Hal (tweede helft van de 13de eeuw) en de onderbouw van het Vleeshuis (tweede helft 13de eeuw - eerste kwart 14de eeuw); volgens een afbeelding van 1774 bevond zich ook op de Grote Markt een "steen" met aanverwante gevel (rechts van het kasselrijhuis), die in 1848 door A. Böhm werd nagetekend. De tweede en derde bouwlaag vertoonden rechts de aanzet van een spitsboogvenster; dit en het ontbreken van een rechter hoektorentje, verwezen naar een oorspronkelijk bredere gevel, zodat de vier traveeën tellende brouwerswoning met eerste bouwlaag van Atrechtse zandsteen, in de reconstructie van het steen uit het vierde kwart van de 13de eeuw tot eerste kwart van de 14de eeuw werd opgenomen.

1898-1908: herstel en vervollediging van het gebouw naar plannen van de architecten Louis Cloquet (Gent) en Stephan Mortier (Gent); de voor deze periode kenmerkende bekommernis om stijlzuiverheid uitte zich voornamelijk in de neogotische interpretatie van de bedaking en de zijgevels. Na de Eerste Wereldoorlog, herstel naar de vooroorlogse plannen onder leiding van de architecten Stephan Mortier (Gent), M. Delacroix en A. De Bosscher (Brussel); voornamelijk het nog grosso modo oorspronkelijke linker gedeelte was zwaar beschadigd geworden.

Huidig uitzicht. Breedhuis van zeven traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (leien) met steile helling, houten dakkapellen en neogotische vorstkam van natuursteen. Lijstgevel van Atrechtse zandsteen, met gemarkeerde registerindeling op de tweede en derde bouwlaag, en gekanteelde borstwering op een van traceerwerk voorzien spitsboogfries; consoles met maskerversiering en spuwer links en rechts; anderzijds, twee polygonale hoektorentjes van baksteen met natuurstenen traceerwerk onder leien spits met windvaan. Eenvoudige schouderbogige muuropeningen op de begane grond; spitsbogige tweelichten met traceerwerk en druiplijst op de bovenverdieping. Bakstenen zijpuntgevels- naar analogie met gelijkaardige bouwsels vermoedelijk oorspronkelijk trapgevels- met natuurstenen dekplaten, en uitlopend op geprofileerde schoorstenen. Uitgebouwde achtergevel.

Interieur. Aan straatzijde, tweebeukige ruimte (loketten) van drie traveeën; houten scheibogen op achtzijdige zuilen van Atrechtse zandsteen met knoppenkapiteel; behouden of gereconstrueerde spitsbogige scheibogen van Atrechtse zandsteen ter hoogte van de overgang naar de achterliggende kantoorruimte. Zijwanden: pseudo-schoorsteenboezem onder meer met spitsboogarcade. Koperen gedenkplaat met opschrift "Den Heere Jules Vandenpeereboom, Staatsminister en provincialen Senator van West-Vlaanderen in erkentenis dat hij, als Minister van Spoorwegen, Posterijen en Telegrafen, het oud zoogezeid 'huis der Tempeliers' voor rekening van den Belgische Staat aanwierf, en besloot dit prachtig Gebouw te doen herstellen dienen tot Posthuis. Dit geschiedde in 1897, en het gebouw wierd voltooid en geopend in Oogstmaand 1903, onder het ministerieel bestuur van de Heer J. Liebaert, Volksvertegenwoordiger".