Tamelijk rechte weg tussen de Wapenplaats en de Ommegangstraat. De straat staat afgebeeld op de gravure van Sanderus' Flandria Illustrata (1641-1644). In het landboek van 1651 beschreven als een dreef van de graaf, één van de wegen die leiden naar het kasteel. Naast "de dreef van de maerckt naer Heijntjen Theeus Brugghe" wordt ook "naer Sinte Catharine capelle" gebruikt.
De naam kan enerzijds verwijzen naar de aanwezigheid van de Sint-Catharinakapel (zie Ommegangstraat) tegenover het einde van de straat. Anderzijds vermeldt het landboek dat de Kappelrij "Capelrije van Onse Lieve Vrauwen autaer binnen Wackene" een aanzienlijk stuk grond bezat vlak naast de kapel in de hoek gevormd door de Ommegang- en de Markegemstraat. In 1816 is er ook sprake van de "Meulebekestraat".

Op de Ferrariskaart (1770-1778) afgebeeld met gesloten bebouwing tot aan de Nieuwstraat en verder tot aan de Ommegangstraat verspreide bewoning. Deze situatie is tot op heden grosso modo bewaard gebleven. Overwegend woonstraat met een weinig commerciële functie. De talrijke café’s, hier aanwezig in de loop van de 19de en de 20ste eeuw zijn nu verdwenen. De aanwezigheid vanaf 1832 van een klooster en meisjespensionaat (zie nummer 8) heeft een belangrijke impact op het begin van de straat. Enige industriële activiteit o.m. met een weverij, brouwerij en roterij, vedwijnt in de tweede helft van de 20ste eeuw. De zijstraatjes Roterij- en Sint-Antoniusstraat waren voorheen de toegang tot achterin gelegen sites palend aan de vallei van de Mandel.

Heden aaneengesloten bebouwing met breedhuizen van meestal twee bouwlagen en twee of meerdere traveeën onder zadeldaken. De oudste bebouwing kan in kern opklimmen tot het einde van de 18de eeuw. Enkele lage huizen uit de 19de eeuw of ouder. Nummers 43-45 en nummer 53 staan reeds op het Primitief Kadasterplan (circa 1830), de gevels werden in de loop van de 20ste eeuw aangepast. Daarnaast enkele 19de-eeuwse herenhuizen. Nummer 16 dateert zie kadastergegevens van 1904 maar bevat wellicht een oudere kern teruggaand tot circa 1859, de gevel werd in de loop van de 20ste eeuw gewijzigd. Enkele huizen vervangen tijdens het interbellum een ouder pand, zoals nummer 4 en nummer 15, volgens kadastergegevens respectievelijk circa 1931 en 1930 herbouwd en met roodbakstenen gevels getypeerd door de aflijnende witgeglazuurde bakstenen. De vrijstaande woning met bepleisterde gevel en geometrische versieringen, nummer 71, is circa 1931 gebouwd in opdracht van de naastliggende weverij Derveaux (zie nummer 73). De koppelwoning nummers 32-34 met eenvoudig siermetselwerk dateert, nog steeds volgens het kadaster, van circa 1938.