Drukke steenweg die vanaf de Kloosterstraat en het kruispunt met de Zwevezeelsestraat – Oude Ardooisestraat oostwaarts loopt tot aan de grens met Egem (Pittem) alwaar de weg verder loopt als Lichterveldsestraat. Maakt samen met de Lichterveldsestraat en de Kloosterstraat deel uit van de gewestweg (N35) Pittem-Lichtervelde. Aangelegd in 1759-1760.

Op de Atlas der Buurtwegen (1846) vormt dit het oostelijk deel van de "Pavée de Thorout à Thielt" op Koolskamps grondgebied. Op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) vermeld als Pittemstraat en aangeduid als steenweg voor groot verkeer.

De weg wordt reeds gepland in 1753. Het tracé wordt dwars door de dorpskern aangelegd in de jaren 1759-1760 en blijft nadien nagenoeg onveranderd. Deze "armsteenweg" is een aftakking van de nieuwe steenweg (N50) Brugge – Kortrijk (1757-1760) en kadert in de ontsluiting van de steden en de uitbreiding van de wegeninfrastructuur onder het Oostenrijks bestuur, bekostigd door de betreffende gemeenten. Hierdoor verliest de Diksmuidse Boterweg haar eeuwenoude functie als verbindingsweg langs waar onder meer boter van de Diksmuidse botermarkt over Tielt naar Gent wordt getransporteerd. De verbinding met Pittem wordt pas in 1774 van aan herberg "De Drie Zotten" doorgetrokken tot Pittem-dorp. De steenweg Lichtervelde-Koolskamp-Pittem-Tielt wordt voltooid in de periode 1775-1777. Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt de nieuwe steenweg afgebeeld als een breed beboomd tracé en een stenen brug over een zijtak van de Roobeek. Na de Eerste Wereldoorlog wordt het kerkhof verplaatst naar een nieuwe begraafplaats op voormalige gronden van het "Ayshovegoed (zie Oude Ardooisestraat nummer 7). De rijksweg Pittem-Lichtervelde (N35) wordt in 1931-1932 heraangelegd met voetpaden en riolen.

Gekende herbergen "De Haas" (nummer 6), "De Kroon" (ter hoogte van nummer 10), "De Pompoen" later "La Citrouille" (nummer 49).

Voornamelijk woon- en agrarische functie, aan westzijde aansluitend bij de dorpsbebouwing, later meer landelijk karakter met verspreide bebouwing. Nummer 47, hoevesite reeds afgebeeld op de Ferrariskaart (1770-1778), thans met nieuw woonhuis en nutsgebouwen.

Eenlaagse 19de-eeuwse dorpswoningen onder pannen zadeldak: nummer 3, woning van zes traveeën, vernieuwde gootlijst. Natuurstenen plint, muuropeningen onder rechte baksteenstrek, vernieuwd schrijnwerk; nummer 6, voormalige herberg "De Haas", met gewijzigde muuropeningen en nieuwe deur, mijtervormig kapelletje in de tuin; nummer 8, met rechthoekige muuropeningen, nieuw schrijnwerk. Nummer 49-51, twee eenlaagse tweewoonsten, nummer 49, voormalige herberg "De Pompoen" later "La Citrouille", reeds afgebeeld op de Atlas der Buurtwegen (1846). Dubbelhuizen van elk drie traveeën onder zadeldak (nok parallel met de straat, mechanische pannen). Witgeschilderd parement met lage gepekte plint, beiden met gewijzigde muuropeningen.

Nummer 14, woning annex bedrijfsgebouw, in oorsprong gebouwd als magazijn van "NV De Vriese" (nummer 12), in 1920 en in 1951 aangekocht door landbouwer Renaat Vandewaeter-Defour. Tweelaags volume in rode baksteen van zes traveeën onder schilddak (nok parallel met de straat, mechanische pannen), houten bakgoot. Bouwlagen geaccentueerd door geelbakstenen muurbanden, lage gecementeerde plint, magazijngedeelte met T-vensters (deels vernieuwd), metalen schuifpoort, garagepoort, woongedeelte met schuiframen op de benedenverdieping, zijgevel met onder meer aangepast laadvenster. Nummer 15, eenlaags woonhuis in rode baksteen en gecementeerde plint, lisenen en gekoppelde segmentboogfries, vernieuwd schrijnwerk.

Nummer 39, villa uit de tweede helft van de 20ste eeuw met bedrijfsgebouwen. Nummer 4, villa De Vriese naar ontwerp van architect Arthur Degeyter (Brugge).