Parochiekerk Sint-Joris
bouwkundig element- ID
- 16653
- URI
- https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/16653
Juridische gevolgen
-
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Joris
Deze vaststelling is geldig sinds -
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Joris
Deze vaststelling was geldig van tot
Beschrijving
Tweebeukig neogotisch bedehuis naar ontwerp van architect G. Hendrickx (Brussel) van 1922, opgericht 700 meter Nieuwpoortwaarts, als kopij (?) van de in 1914-1918 vernielde kerk, teruggaand op eenbeukig gotisch kerkje met westtoren; later werd aan noordzijde een Onze-Lieve-Vrouwekapel toegevoegd; toren, na brand in 1762 hersteld.
Verankerd gebouw van gele baksteen aansluitend bij historiserende wederopbouwarchitectuur zie herhaling van tuitgevels met muurvlechtingen; leien bedakingen.
Enigszins afwijkende plattegrond bestaande uit een noordelijke (hoofd)beuk van zes traveeën met rechte sluitingen (tuitgevels), een smallere zuidbeuk van vijf traveeën, onder gezamenlijk, mank zadeldak, een noordwestelijke doopkapel en een deels ingebouwde zuidwest-toren; aanleunend, lager koor van een rechte travee met driezijdige sluiting tegen noordbeuk; zuidoostelijke sacristie en pastorie. Vierkante zuidwesttoren van drie geledingen, gestut door middel van hoeksteunberen met doorlopende versnijdingen, onder naaldspits. Gemarkeerde sokkel. Getoogd portaal in geprofileerde spitsboogomlijsting; kleine spitsboogvensters in boogveld. Gekoppelde spitsbogige galmgaten in geprofileerde spitsboog op afzaat onder doorlopende druiplijst. Fries van overkragende spitsbogen ter hoogte van borstwering. Polygonaal traptorentje onder spitsbekroning, tegen zuidgevel.
Links aanleunende westelijke tuitgevels met aandak, muurvlechtingen en kruisvormig topstuk (Euvillesteen ?); links steunbeer met versnijdingen; drie centrale, geprofileerde spitsboogvensters op afzaat (tweelichten) onder ronde oculus. Eenvoudig uitgewerkte zuidgevel gemarkeerd door steunberen en spitsbogige tweelichten.
Noordgevel en koor met sokkel en geprofileerde bakstenen kroonlijst; traveeën onderling gescheiden door middel van steunberen met versnijdingen; soortgelijke vensters als in westgevel. Doopkapel met tuitgeveltje, gevat tussen overhoekse steunberen met versnijdingen.
Binnenruimte verdeeld door middel van spitsbogige scheibogen op bakstenen pijlers; houten spitstongewelf; geglazuurde tegels JHS onder aanzet van gewelf.
Mobilair: Weinig noemenswaardig 20ste-eeuws meubilair.
- ROOSE-MEIER B., VERSCHRAEGEN H. 1975: Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen, Provincie West-Vlaanderen, Kanton Nieuwpoort, Brussel, 17.
Bron: DELEPIERE A.-M. & LION M. met medewerking van HUYS M. 1982: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie West-Vlaanderen, Arrondissement Veurne, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 8n, Brussel - Gent.
Auteurs: Delepiere, Anne Marie; Lion, Mimi
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Erfgoed Eerste Wereldoorlog
De militaire doden van Sint-Joris, gestorven tijdens de Eerste Wereldoorlog, worden herdacht op gedenkplaten in de kerk.
- BOGAERT N. & DECOODT H. 2002-2005: Inventarisatie van het Wereldoorlogerfgoed in de Westhoek, project in opdracht van de provincie West-Vlaanderen, “Oorlog en Vrede in de Westhoek”, en Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Afdeling Monumenten en Landschappen.
Orgel
Vóór de Eerste Wereldoorlog was er een orgel aanwezig van Petrus Albertus Loncke (Hoogstade), gebouwd tussen 1843 en 1865. Het is niet bekend of het een volledig nieuw instrument betrof. Het werd vernield in 1914. In 1929, na de heropbouw van de kerk, werd een klein occasie-orgel geplaatst, dat voordien (tussen 1921 en 1929) dienst had gedaan in Boezinge. Het had 1 klavier en slechts 3 registers; over de oorspronkelijke bouwer en herkomst zijn geen verdere gegevens bekend. Dit orgel is nog zichtbaar op de fotografische opname door het KIK (1968), kort vóór de plaatsing van het nieuwe orgel. Het huidig orgel is van Jos. Loncke en Zonen (Esen) uit 1970. Uitbreiding met tweede klavier door Philippe Busschaert (Kortrijk) in circa 1988.
