De Belgische militaire begraafplaats is aangelegd rondom de voormalige parochiekerk van Oeren, langs de Oerenstraat.
Historiek
Belgische militaire begraafplaats aangelegd rond de zestiende-eeuwse, laatgotische kerk van Oeren. Dit dorp fungeerde tijdens de jarenlange stellingenoorlog als kantonnementsplaats voor troepen op halve rust. Aangezien de graven met doden uit 1914 verspreid liggen, en dus waarschijnlijk pas later bijgelegd werden, kan vermoed worden dat men pas in 1915 begonnen is met het begraven van doden rond de kerk. De graven van 1915 liggen aan de rechterkant van de kerk. Vermoedelijk volgden dan begravingen in 1917: achteraan links (juni-juli 1917), daarna het linkse middendeel (augustus-oktober 1917), daarna links vooraan (oktober-november 1917), tot slot volgden in november en december 1917 de perken achteraan rechts van de kerk. Ten slotte werden vooraan rechts graven toegevoegd in de eerste helft van 1918.
In augustus 1920 telde het kerkhof van Oeren 651 graven. Er vonden daarna een aantal ontgravingen plaats.
De Belgische staat eiste de grond op en de begraafplaats kreeg vermoedelijk in 1924-1925 zijn huidige vorm, met het vervangen van het amalgaam aan graftekens door de officiële Belgische grafzerken. Slechts vijf heldenhuldezerkjes bleven staan.
In de nacht van 9-10 februari 1918 hadden onbekenden de letters "AVV-VVK" van 38 heldenhuldezerkjes dichtgesmeerd. Flaminganten reageerden prompt en de nacht erop overschilderden ze de gedichte letters met zwarte verf. Op 16 februari vond een nieuwe grafschennis plaats. In 1923 vond hier dan ook de vierde IJzerbedevaart plaats onder het thema "Eerherstel aan de geschonden graven". Na Oeren zouden alle IJzerbedevaarten plaatsvinden op de locatie van de huidige IJzertoren in Kaaskerke.
In het totaal liggen er 508 Belgen, waarvan er zes niet meer geïdentificeerd konden worden. Er zijn acht doden van 1914 (verspreid), 97 van 1915, 270 van 1917 en 128 van 1918, waarvan er slechts twee gestorven zijn ten gevolge van het Eindoffensief.
Het graf van onderluitenant Getteman is leeg: hij werd in 1956 nog ontgraven op verzoek van zijn echtgenote en herbegraven op het kerkhof van Maffle. Zijn grafsteen staat er wel nog.
Kenmerken
De Belgische militaire begraafplaats ligt rondom de kerk van Oeren. Aan westelijke kant staat een lage omheiningsmuur van gele baksteen met op regelmatige afstand gesmeed ijzeren traliewerk gevat tussen gebundelde steunberen met versnijdingen. Centraal bevindt zich een toegangspoort op een sokkel onder getrapt bovenstuk, geschraagd door middel van steunberen met versnijdingen. Het betreft een tudorboogvormige doorgang in spitsboogomlijsting, beide voorzien van druiplijst. Bovenaan de doorgang is een wapenschild aangebracht tussen ‘1914’ en ‘1918’. De andere zijden van het kerkhof zijn met groen (diverse soorten hagen, struiken en bomen) afgezet. Ten noorden van de ingang staat een vlaggenstok, ten zuiden het houten schuilhuisje met plattegrond, register en bezoekersboek. Vlakbij de toegangspoort is een kleine parking voorzien.
De rijen graven zijn in grasperken aangelegd, doorgaans in dubbele rijen, rug aan rug, met stroken voor bloemperken ertussen. Behalve de officiële Belgische grafsteen staan er ook nog vijf heldenhuldezerkjes.
- BECUWE F. 1989: Korte bijdrage tot de geschiedenis van het oorlogskerkhof te Oeren (Gem. Alveringem), in: Bachten de kupe, XXXI, 1, p. 22-28.
- DEN BAES, J. (eindred.) 2004: Momenten van Oorlog in Vredestijd. Een tocht langs Oorlogserfgoed in Veurne-Ambacht, Koksijde.
- VANSUYT M. & VAN DEN BOGAERT M. 2001: De militaire begraafplaatsen van WOI in Vlaanderen. Deel 5: De Belgische en Duitse militaire begraafplaatsen, België in oorlog, 27, Erpe.
- Informatie verzameld door Roger Verbeke
- Informatie afkomstig van de Dienst Oorlogsgraven (Algemene Directie Material Resources – Divisie CIS en Infrastructuur – Sectie Infrastructuur – Bureau Real Estate)