Beschrijving

Fernand Sohier is een naoorlogs architect die vooral gekend is omwille van modernistische woonhuizen (gerealiseerd begin jaren zestig in samenwerking met Peter Callebout) maar die een veel ruimer oeuvre realiseerde.

Fernand Sohier werd geboren op 24 december 1929 te Brugge en was van 1940 tot 1946 leerling aan het Koninklijk Atheneum te Brugge. Na zijn architectuurstudies aan het Hoger Sint-Lucasinstituut in Gent (1947-1954), volgde Sohier in 1956 kort stage bij de Brusselse architect Josse Franssen en van 1956 tot 1958 bij architect Peter Callebout. Na zijn stage, van 1959 tot 1962, werkte Sohier samen met Peter Callebout onder de benaming "Atelier CS", vaak bijgestaan door de designer Michel Olyff en de schilder Marc Mendelson. In 1963 werkte hij in Ispra (Italië) voor EURATOM aan het ontwerpen van een kerncentrale (reactorhallen en refter). Datzelfde jaar startte hij ook een samenwerking met het Engels architectenbureau “Production Engineering Ltd”, voor verschillende industriële gebouwen in België, onder andere in Aalter. Van 1975 tot 1977 was Sohier verbonden als architect bij Groep Planning in Brugge, van 1980 tot 1984 associeerde hij zich met architect Luc Morel, vanaf 1985 met architect Anne Cottyn en vanaf 1995 met architect Eddy Huvaere.

Fernand Sohier was ook leraar bouwkunde aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten te Brugge, behoorde tot het Société Centrale d'Architecture de Belgique (S.C.A.B.) en tot het International Council of Monuments and Sites (ICOMOS).

Oeuvre

Een groot deel van het oeuvre van Sohier kan als modernisme worden getypeerd. Kenmerkend zijn de principes van Le Corbusier (met name het vrije plan en de vrije gevel), de mogelijkheden van standaardisatie en prefabricatie, een minimalistische vormentaal, een aandacht voor de integratie van het gebouw in zijn omgeving (in de lijn van Frank Lloyd Wright en Richard Neutra) en het gebruik van natuurlijke materialen zoals hout (in navolging van het Scandinavisch modernisme en de Japanse architectuur). Vanaf de jaren 70 vertonen zijn ontwerpen ook de invloed van het brutalisme (met naakt metselwerk en beton) en nadien van het postmodernisme (geometrie, kleuren, industriële materialen).

Fernand Sohier is in de literatuur vooral gekend als architect van modernistische woonhuizen die hij tussen 1956 en 1963 realiseerde in samenwerking met Peter Callebout maar zijn oeuvre is heel divers. Hij ontwierp ook publieke gebouwen, zoals musea, culturele centra, scholen, industriële en administratieve gebouwen:

• Uitbreiding van het Groeningemuseum (Galerij der Vlaamse Primitieven) in Brugge (1961);
• Verbouwingswerken en herinrichting van het Museum Onze-Lieve-Vrouw ter Potterie in Brugge;
• Provinciaal Museum voor Moderne Kunst in Oostende;
• Rijksmiddelbare School R.M.S., Callaertswalledreef 8, Gistel, 1965-72 en 1978-82 (met Groep Planning);
• Rijksbasisschool (renovatie, restauratie en nieuwbouw), Vrijdagmarkt, Brugge;
• Overnachtingspaviljoenen BLOSO in Oostende, 1987;
• Het eindstation ‘Car-Ferry’ in de haven, Zeebrugge;
• Bureaugebouwen Maatschappij der Brugse Zeevaartinrichtingen, Zeebrugge;
• Rijksadministratief centrum in Wilrijk;
• Rijksadministratief centrum in Aarschot;
• Cultureel Centrum en bibliotheek De Dijk, Blankenbergse steenweg 221 in Brugge (Sint-Pieter) uit 1984;
• Restauratie van de kerk van het Engels Convent in Brugge, 1974-1996 (met Groep Planning).

Daarnaast ontwierp hij ook twee woonwijken:

• Zomergem (1975) (niet-gerealiseerd);
• Blankenberge (1984-1986), Sprotstraat 1-3-8-10-12-14-16-18, Scharrestraat 2-4-6-8-10, Haringstraat 1-3-5-7-9-11 en Makreelstraat 1-2-3-4.

Individuele woningen die gerealiseerd werden tijdens de stage van Sohier bij Callebout en later door Atelier CS:

• Woning Antic, ’t Speelhof 51 in Brugge (St.-Michiels) uit 1956;
• Woning Six, Hendrik Consciencelaan 1 in Nieuwpoort uit 1959;
• Woning Billiet in Brugge (St.-Kruis) uit 1960 (gesloopt);
• Uitbreiding van Woning Deloof aan de Wagnerstraat 35 in Brugge (Assebroek) uit 1960;
• Woning Czizikiss, Mosweg 2 in Nieuwpoort uit 1961;
• Woning Bourgain, Mosweg 4 in Nieuwpoort uit 1961 (uitgebreid);
• Woning Springuel, Struikweg 3 in Nieuwpoort uit 1961 (verbouwd);
• Woning Lefèvre in Brugge (St-Kruis) uit 1961 (gesloopt);
• Vakantiewoning Van Hoorebeke, Zeedijk 34 in Brugge (Zeebrugge) uit 1962.

Daarnaast realiseerde hij ook heel wat woningen als zelfstandig architect. Een aantal hiervan kunnen als eerder doorsnee architectuur bestempeld worden (bijvoorbeeld de Woning Godderis, Julius Deplacestraat 122 in Brugge (Sint-Kruis) uit 1960) maar heel wat woningen getuigen van een meer uitgesproken architectuur:

• Woning, Hoveniersstraat 34 in Brugge (Koolkerke) uit 1960 (verbouwd);
• Woning Van den Bogaert, Oude Galgenstraat 114 in Kapellen uit 1964-65 (gesloopt);
• Woning De Vlam, Heidelaan 11 in Brugge (Sint-Andries) uit 1966;
• Woning Thys, Groeningenlei 155 in Kontich uit 1967;
• Woning Vander Hofstadt, Heidelaan 9 in Brugge (Sint-Andries) uit 1968;
• Woning Gevaert, De Tuintjes 20 in Brugge (Sint-Kruis) uit 1970;
• Woning Svs, Heidelaan 13 in Brugge (Sint-Andries) uit 1971 (verbouwd);
• Architectenwoning, Gagelstraat 6 in Brugge (Sint-Andries) uit 1973/1996;
• Woning Dermul, Grote Thems 16 in Jabbeke (Varsenare) uit 1973;
• Woning Gobert, Nachtengalendreef 49 in Brugge (Sint-Michiels) uit 1978;
• Uitbreiding van Woning Kempynck (uit 1961 van Paul Felix), Iepersteenweg 54 in Diksmuide (Woumen) uit 1986;
• Woning en dokterspraktijk Goetinck, Karel de Stoutelaan 164/1 in Brugge (Kristus Koning) uit 1987.

Sohier had ook heel wat woningprojecten in de Brugse binnenstad als zelfstandig architect en van 1975 tot 1978 als lid van Groep Planning, voornamelijk (harde) restauraties (Kunstige Herstellingen) en renovaties:

• Apotheek Devlies, Katelijnestraat 50 uit 1964 (verbouwd in 1995);
• Oude Burg 13-19 uit 1973-1978;
• Hoekhuis aan de Spanjaardstraat 7 (met architect Axel Ghyssaert), 1968-1974;
• Predikherenrei 17, 1975-1978;
• Zwarte Leertouwerstraat 40-42, 1978;
• Minderbroedersstraat 10, 1979;
• Academiestraat 12, 1981;
• Sulferbergstraat 13-27, 1990;
• Verbouwing Woning d’Acremont, Coupure 19, 1991;
• Kelkstraat 7, 1993.

Auteurs: Vandeweghe, Evert
Datum: 2024
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Erfgoedobjecten

Ontwerper van

Appartements- en handelsgebouw

BLOSO Spuikom Oostende

Burgerhuis

Burgerhuis Lucashuys

Eenheidsbebouwing van arbeiderswoningen

Huis Au Jambon

Huis L. Lefèvre

Natiehuis La Flandre met vrijmetselaarstempel

Poortgebouw van de proosdij van Onze-Lieve-Vrouw

Stadswoning met beeldnis

Stadswoning Sint-Barbara

Stadswoning Sint-Michiel

Villa in ruime tuin

Woning Van Hoorebeke

Thema's

Ontwerper van

Academiestraat

Katelijnestraat