Noordelijk gelegen gehucht aan het kanaal Bocholt-Herentals en de rijksweg Diest-Geel-Turnhout. Oorspronkelijk heidevlakte met moerassen, vennen en duinen en een kleine woonkern van enkele hutten (zie benaming "Sevenhuyzen") met een 18de-eeuwse kapel aan de "Oude Aard" tegen de baan van Geel naar Kasterlee. Ontstaan van een nieuwe woonkern "Nieuwe Aard" vanaf midden 19de eeuw met het graven van het Maas-Scheldekanaal (1844), de aanleg van de weg Diest-Turnhout (circa 1840) en de oprichting van de Sint-Hubertuskerk. De nieuwe verbindingswegen en de wet tot verplichte ontginning van de heide (1847) stimuleerden de ontginning van de Geelse Aard. Grote investeerders waren koning Leopold I en baron Karel Coppens die hier grootscheepse ontginningsactiviteiten ondernamen. Midden 20ste eeuw werd op het vroegere Koninklijk Domein in het kader van de reconversie van de landbouw door de maatschappij voor de Kleine Landeigendom het Kempisch Domein met boerderijen voor melkveehouderij opgericht.

Kenmerkend voor Ten Aard zijn relicten van het natuurlijke laagveenmoerassengebied in de vallei van de Kleine Nete met name "de Zegge", "de Mosselgoren" en ten westen aansluitend "het Olens gebroekt" gesitueerd tussen het Kempisch kanaal en de Kleine Nete.

Centrum van Ten Aard heden gelegen aan het kanaal met de Bloemmolens van Geel (Kanaaldijk 14), scholen (Aardseweg 2-4 en 6) en de kerk (Vaartstraat 67); bebouwing voornamelijk uit het derde kwart van de 20ste eeuw, nieuwe verkaveling ten westen. Ten noorden van de Roerdompstraat ligt landbouwgebied met grote kavels, een rechtlijnig stratenpatroon en een afwisseling van weilanden, maïsvelden en grootschalige veeteeltbedrijven.