Vroeger zogenaamd "Achter den Burcht" en "Langestraat". Westelijke begrenzing van de voormalige grafelijke burcht (tweede helft van de 9de eeuw) ter hoogte van het huidig Sint-Walburgapark. Begin 16de eeuw, vestiging van het klooster der zwarte zusters.
Gekasseide straat met gebogen tracé, tussen Panne- en Vleeshouwersstraat; interessant voor benadering van beide straatuiteinden met perspectief op merkwaardige bebouwing respectievelijk op driesprong met Pannestraat en Witte Kanunnikstraat (noordelijk straatuiteinde), en kruispunt met Vleeshouwersstraat (zuidelijk straatuiteinde). Oostelijke straatzijde verbonden met Sint-Walburgapark: twee smalle doorsteken tussen tuinmuren van Citerne- en Witte Kanunnikstraat, en korfboogvormige doorgang met stadswapenschild tussen lage parkmuren met hek (tussen nummer 13-15).
Sfeervol en rustig karakter mede in stand gehouden door sociaal gevarieerde woonfunctie.
Basisbebouwing met breedhuizen van twee bouwlagen onder zadeldak (pannen), uit 17de, 18de, 19de en 20ste eeuw.
Nummer 34,39: laat-renaissance-architectuur uit de 17de eeuw, voornamelijk gekenmerkt door verdiepte korf- en tudorboogomlijstingen met geprofileerd beloop van de rechthoekige muuropeningen. Nummer 4, 46, 48: oude 17de-eeuwse kernen met 19de- en 20ste-eeuwse aanpassingen doch bewaard vermeld vensterpatroon, vermoedelijk in voege blijvend tot het vierde kwart van de 17de eeuw - eerste kwart van de 18de eeuw, zie vensteromlijstingen met minder geprofileerd beloop van nummer 3.
Meerdere lijstgevels uit het derde kwart van de 18de eeuw. Nummer 7, 9, 11, 13, 35 met rococo inslag: doorgaans vlakke venster- en deuromlijstingen met oren en druiplijst. Nummer 20, herenhuis in meer uitgesproken rococostijl, uit de tweede helft van de 18de eeuw. Nummer 8, sober classicistisch herenhuis uit het vierde kwart van de 18de eeuw; inspringend ten opzichte van de rooilijn met gekasseide binnenkoer.
Nummer 12, 14: burgerhuizen van rond eeuwwisseling 18de-19de eeuw: bakstenen lijstgevels met 19de-eeuwse gevelordonnantie en aandaken met muurvlechtingen. Voornamelijk arbeiderswoningen uit het vierde kwart van de 19de eeuw: eenvoudige bakstenen lijstgevels gemarkeerd door pseudo-lekdrempelconsoles op borstwering (nummer 30, 36, 40, 42).
Nummer 5, lijstgevel uit het eerste kwart van de 20ste eeuw gekenmerkt door het afwisselend gebruik van rode en gele bakstenen; voorheen, pilastergevel uit de tweede helft van de 18de eeuw, zie oude foto.
Imitatieve architectuur uit de jaren 1920, vermoedelijk soms tengevolge van verwoesting tijdens de Eerste Wereldoorlog. Nummer 15, 24, 28 geïnspireerd op de regionale renaissancestijl. Nummer 17, bakstenen pilastergevel als variante op de lokale classicistische architectuur uit de tweede helft van de 18de eeuw. Nummer 33, eclectische arbeiderswoning, geïnspireerd op de regionale renaissancestijl, zie dakvenster met in- en uitgezwenkte top, en de lokale architectuur uit het derde kwart van de 18de eeuw, zie vlakke vensteromlijstingen met oren en druiplijst. Nummer 37 en rechter zijvleugel van nummer 20, recentere voorbeelden van "kopiërende" mentaliteit.
Breedhuizen met oude kern, heden verbouwd maar nog getuigend van vroeger straatbeeld: nummer 6 met oude kern gedateerd 1763 door middel van muurankers, doch vernieuwd bakstenen gevelparement; nummer 16, 18, vermoedelijk oude kernen uit de tweede helft van de 18de eeuw met aanpassingen uit de 19de en de 20ste eeuw; nummer 2, 44, respectievelijk gecementeerde en bepleisterde 19de-eeuwse lijstgevel waarvan gebogen zadeldak (nummer 2) en links aandak met muurvlechtingen (nummer 44) een oudere 18de-eeuwse kern laten vermoeden. Storende nieuwe panden van nummer 23, 25, 27, 29.
