Gelegen tussen de noordelijke uitloper van het spaarbekken Koolhofput en de voormalige spoorwegbedding, op circa 100 meter ten zuidoosten van de kruising van de Slijkvaart met spoorwegbedding, op 750 meter ten zuidoosten van de kerk van Nieuwpoort. De constructie wordt geflankeerd door andere bakstenen constructies.

Historische achtergrond

Vermoedelijk gaat het hier om de bakstenen restanten van een keuken getuige hiervan de ovens en schoorstenen die nog deels aanwezig zijn. Links en rechts van deze constructie zijn (sporen van) schuilplaatsen bewaard gebleven, waarin Belgische eenheden zich 'vrij comfortabel' achter de voormalige spoorwegbedding konden verschuilen.

Langs de voormalige spoorwegbedding Nieuwpoort-Diksmuide liep lijn 74, de spoorverbinding tussen Diksmuide (waar ze aftakte van de lijn Adinkerke – Gent) en Nieuwpoort. Ze werd in gebruik genomen in 1868 en in 1974 buiten dienst gesteld.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog speelde de spoorlijn een belangrijke strategische rol als verdedigingslinie tegen het Duitse leger. Door de onderwaterzetting van de IJzervlakte in 1914, waarbij de spoorwegdijk als waterkering fungeerde, kon de opmars van de Duitsers gestopt worden. Het gebied tussen de IJzer en de spoorwegbedding werd herschapen in een zompig gebied, met een aantal daarboven uitstekende eilandjes, die door de Belgen en de Duitsers ingericht werden als voorposten in het niemandsland.

Achter en in de spoorwegberm werd de Belgische eerste linie aangelegd. Onder meer dankzij de nabijgelegen steenbakkerij van Wulpen konden schuilplaatsen uit baksteen opgetrokken worden, die beschermd werden met zandzakjes. Afhankelijk van de toestand van de grond konden de loopgraven ondergronds of half bovengronds aangelegd worden. Vanaf de spoorwegbedding liepen houten loopbruggen (passerellen) naar de voorposten in het onderwater gezette gebied.

De meeste bakstenen constructies, waarvan vandaag de dag de structuren en/of (delen van) de muren nog te zien zijn, fungeerden als schuilplaatsen voor de manschappen die hier de wacht hielden. Twee vierkante bakstenen constructies fungeerden waarschijnlijk als schietpostje. Het hier behandelde bakstenen gebouwtje was vermoedelijk een keuken. Eén betonnen constructie verraadt haar functie dankzij een medaillon: het gaat om een medische post. Er zijn minimum twee mitrailleurposten (zogenaamde Tobruks) uit de Tweede Wereldoorlog, namelijk een Tobruk in Ramskapelle en Tobruk in Nieuwpoort. Merkwaardig is eveneens het voormalige station van Ramskapelle dat met beton werd versterkt tot een mitrailleur- en observatiepost.

Kenmerken

Constructie van circa 527 centimeter lang en 325 centimeter breed, opgetrokken uit gele baksteen, gebouwd tegen andere bakstenen constructie. Enkel een deel van de zij- en achtergevel zijn bewaard gebleven, evenals een bakstenen rechthoekige blok van circa 230 op 120 centimeter. In dit blok zitten twee openingen (vermoedelijk rond), die uitkwamen op schoorsteentjes. In de openingen zijn ronde wapeningsijzers te zien. Het bovenvlak werd gecementeerd. Er zijn in de linkerhoek sporen van een recenter bouwwerk, dat evenwel opnieuw werd afgebroken.