Het voormalig gildehuis Den Enghel is een meerlagig middeleeuws pand opgetrokken uit Doornikse kalksteen met een constructiemethode (opus incertum, segmentbogen) en vormentaal (decoratieve kapitelen) eigen aan de 13de eeuw.

Het pand werd voor het eerst vermeld in 1373. Van 1435 tot 1540 diende het pand als neringhuis van de brouwers. In 1912 werd een nieuwe voorgevel naar ontwerp van Amand Janssens opgetrokken. Hij inspireerde zich daarbij op de gevel van het voormalige Metselaarshuis aan de Cataloniëstraat.

Het Steen is een rechthoekige constructie met een lengte van 18 meter en een breedte van 8,5 meter. Zowel de onderste bouwlaag als een deel van de tweede bouwlaag bleven bewaard. Het gebouw is haaks op de Graslei gelegen en wordt aan de noordzijde gescheiden van het buurpand door een nauwe gang (brandstraat?). De huidige toegang tot de onderste bouwlaag, aan de zuidkant van de gevel, is afgewerkt met mooi gesculpteerde kraagstenen (gezicht tussen bladeren). Mogelijk was er ook aan de noordzijde een toegang. In de half ondergrondse ruimte bleef een zuil met bladkapiteel bewaard. Die draagt twee segmentbogen die de langsmuren met elkaar verbinden. De achtergevel werd in een latere (?) fase met baksteen in een gotische vormgeving gebouwd. Oorspronkelijk was de bouwlaag met een houten zoldering overdekt. Het middeleeuwse huis dat even hoog was als het huidige pand behoorde tot de kleinere Stenen in de stad die kenmerkend waren voor de Korenmarkt en Graslei. De Doornikse steen wordt opgevolgd door middeleeuwse baksteen op hogere verdiepingen tot in de nok. De vele bouwsporen in de achtergevel getuigen van de rijke bouwgeschiedenis van het pand. De bakstenen achterpuntgevel heeft twee rondboogvensters en een rechthoekig zoldervenster in de top. Links werd een aanbouw opgetrokken. Het is een lijstgevel van één travee en drie bouwlagen met een zadeldak. De bolkozijnen bovenvensters zijn met witstenen negblokken afgewerkt. De gevel heeft naast waterlijsten, horizontale platbanden en een daklijst tevens een rechthoekig deurtje met witstenen latei en ontlastingsboog.

De gevel bestaat uit vijf traveeën en drie bouwlagen opgetrokken uit zandsteen. De kelderverdieping heeft rechthoekige vensters en bolkozijnen, de kelderdeur heeft een latei op imposten. De eerste en tweede bouwlaag hebben kruiskozijnen en op de bovenverdieping en geveltop bolkozijnen. Doorlopende halfzuilen, waterlijsten en laatgotische nissen, traceerwerk en sculpturen ritmeren de gevel. De muuropeningen van de verhoogde begane grond hebben wigvormige ontlastingsbogen en vlakke borstweringen erboven, oversneden door een waterlijst. De derde bouwlaag wordt geaccentueerd door twee keer twee nissen met heiligenbeelden. Tussen hen in het wapenschild met opschrift ‘het moet wel’ en in de topgevel het wapenschild van Gent en Vlaanderen en een engel met een banderol waarop ‘Den Enghel’. De trappen van de gevel zijn deels vervangen door kwartcirkels eindigend op een kruisbloemachtige krul en bekroond met uitgerokken fialen die aanzetten op bladkapitelen en penantzuilen. De recht afgewerkte deur boven een acht treden tellende trap heeft een tussendorpel steunend op geprofileerde consoles en een bolkozijn als bovenlicht.

Het pand behield zeer goed zijn interne structuur met moer- en kinderbalken op consoles en standvinken, dakgebinte. De historische vloeren werden vernieuwd. De historische wenteltrap is nog steeds in goede staat en in gebruik. De houten delen van de trap dateren uit de 18de eeuw. Het middeleeuwse pand bleef in zijn eenvoudige structuur uitzonderlijk goed bewaard. De schouwmantels dateren uit de 19de of 20ste eeuw.