De familie Ganton, afkomstig uit Lyon, vestigde zich in 1797 in Vlaanderen. Jean Baptiste Ganton was schilder-decorateur en gaf zijn liefde voor de kunst door aan zijn kinderen.
Camille (1872-1946) evenals zijn twee broers Paul (Verviers, 21/8/1879-Gent, 26/09/1954) en Marcel (Verviers, 14/10/1880-Sint-Amandsberg, 28/04/1972) werden glazeniers. Alle kinderen kregen hun opleiding in de St. Lucasscholen. In 1893 ontving Camille daar de grand prix de la decoration.
Camille werkte vijf jaar in het atelier van G. Ladon om zich vervolgens in 1899, toen 27 jaar oud, te vestigen als zelfstandig glasschilder, ceramist en graveur in de Theresianenstraat 20 te Gent. Zijn beide broers stichtten hun atelier in de Fortstraat, eveneens te Gent. Om onderscheid tussen beide ateliers te maken veranderde Camille Ganton de naam van de firma in Camille Ganton-Defoin. Defoin was de naam van zijn echtgenote (Elise Defoin) die ook meewerkte in het atelier. Het atelier Ganton-Defoin leverde glasramen over volledig België en zelfs daarbuiten (Verenigd Koninkrijk - St. Helens, Duitsland, Nederland, Zwitserland, Belgisch Kongo).
Camille Ganton sterft in 1946. Zijn zoon Olivier Ganton zette het atelier voort tot 1970.
Camille Ganton-Defoin maakte zich los van de neogotiek van zijn jeugd en ontwikkelde een geheel eigen stijl. Hij verlaat echter nooit de basis van de glassierkunst: een mozaïek van gekleurd glas verbonden door lood. Eigen aan het oeuvre van Camille zijn de grootse en indrukwekkende composities met een rijk coloriet. De figuren hebben levensechte houdingen. Pas na de Tweede Wereldoorlog zal vooral onder economische druk, de stijl van het huis Ganton grondige wijzigingen ondergaan.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Theresianenstraat 24 (Gent)
Enkelhuis van drie traveeën en twee en een halve bouwlaag met zadeldak, uit het tweede kwart van de 19de eeuw; de glazenier Cam. Ganton, eigenaar geworden van het huis in 1908, verfraaide de voorgevel met onder meer faiencetableaus.
Oostveldstraat 1, 1A (Eeklo)
Heelkundig hospitaal opgericht 1906, naar ontwerp van Modeste de Noyette, uitgevoerd door aannemer Philibert Reychler onder leiding van stadsarchitect Frans Van Wassenhove Reeds in 1909 werd het terrein uitgebreid. In 1911 omgevormd tot psychiatrische kliniek voor vrouwen met nieuwe vleugel. In 1913 werd de vleugel aan de spoorlijn verlengd naar het noorden toe en een nieuwe kapel werd toegevoegd naar ontwerp van W.J. Poschen. Het uiteindelijke hoofdgebouw vertoont een naar het oosten geopende U-vorm, aan de noordzijde verlengd met een kapel.
Korte Nieuwstraat 33 (Antwerpen)
Beroeps- en handelsschool met kapel in neoclassicistische stijl uit 1852-1858, opgetrokken door de jezuïeten op terreinen aansluitend bij de Sint-Carolus Borromeuskerk. De eclectische schoolvleugel door August Cols en Alfried Defever, kwam in twee fasen tot stand in 1901 en 1904.
Kruisstraat 57, Sint-Hermesstraat 5-6 (Ronse)
Voormalige directeurswoning, klooster van de zusters van Barmhartigheid en scholencomplex. Homogeen complex gebouwen in zakelijke baksteenarchitectuur, in verschillende fasen gebouwd in 1932-1937 volgens bouwplannen van professor architect J.N. Cloquet.
Dorsweg 6 (Lievegem)
Neoclassicistische bakstenen kerk opgericht in 1855-56 ter vervanging van een in 1854 gesloopt éénbeukig romaans kerkje met achthoekige toren. Omringend kerkhof met ijzeren afsluiting. Op het kerkhof, bakstenen neoromaanse kapel met graf van familie De Smet, met binnenin een calvarie.
Baron Tibbautstraat (Berlare)
Neogotische kerk van 1864-1865 naar ontwerp van architect Théophile Bureau uit Gent Niet-georiënteerde pseudobasilicale kruiskerk met driebeukig schip van vijf traveeën met ingebouwde zuidtoren, licht uitspringend transept, koor van twee traveeën met vijfzijdige koorsluiting, geflankeerd door sacristie en bergplaats.
Mariakerkeplein 2 (Gent)
Oudste vermelding in 937, volgens De Potter en Broeckaert. Waarschijnlijk in oorsprong een driebeukige transeptloze romaanse kerk van vier traveeën met ingebouwde oostelijke toren en koor uit de 10de eeuw., door de eeuwen meermaals aangepast en uitgebreid. De achtkantige kruisingstoren is een der weinig originele onderdelen van de kerk, vermoedelijk opklimmend tot de 10de eeuw. De basilicale kerk vertoont een plattegrond met een driebeukig schip van vijf traveeën.
Kerkplein (Kruisem)
Georiënteerde dorpskerk, schuin ingeplant op het huidige rechthoekige dorpsplein, aan noordzijde met parkje. Oudste sporen in huidig gebouw, namelijk westgevel van middenbeuk en basis van de vierkante toren in Doornikse steen, laten een romaans kruiskerkje vermoeden opklimmend tot de 11de of 12de eeuw.
Van Helmontstraat 23 (Antwerpen)
Neogotische, driebeukige kruisbasiliek met toren op de hoek van Van Helmontstraat, Familiestraat en Onderwijsstraat, opgetrokken in 1903-1905, naar een ontwerp door de architect Jules Coomans.
Markt (Zele)
De barokke parochiekerk Sint-Ludgeruskerk uit het einde van de 17de-begin 18de eeuw, is opgetrokken van baksteen met een parement van okerkleurige Ledische kalkzandsteen, met behoud van elementen van de gotische kerk, opgetrokken in grijze kalkzandsteen van Gobertange.
Kerkplein (Ronse)
De neogotische Sint-Martinuskerk, ontworpen door architect Modeste De Noyette in 1891-1892, is centraal ingeplant op het ovaal plein aangelegd in het nieuwe stationskwartier tussen de oude binnenstad en de spoorweg. De aanleg rond de kerk en de pastorie met beplanting en de voetpaden zijn volgens plan van architect H. Vigneron van 1903 gerealiseerd.
Kerkstraat 2 (Sint-Laureins)
De sobere Sint-Niklaaskerk, opgericht na de definitieve grensbepaling, werd gebouwd in 1670-1672. De 17de-eeuwse constructie werd onder het beheer van de invloedrijke Gentse Sint-Pietersabdij eind 18de eeuw verrijkt en midden 19de eeuw uitgebreid. Het omringende kerkhof met nog deels aanwezige oude taxushaag, de 19de-eeuwse calvariekapel en de oude graftekens, vormt een historische eenheid met de kerk.
Smidsestraat 130 (Gent)
De Sint-Pauluskerk vormt het centrum van de nieuwe Sint-Paulusparochie, opgericht in 1902. De kerk is gebouwd in 1930 naar ontwerp van architect Valcke in de voor die periode ongebruikelijke neoromaanse stijl. De kerk is van het basilicale type en telt drie beuken met evenveel apsiden en een slechts beperkt uitspringend transept. Achteraan in de kerk zijn er twee kleine halfronde kapellen: de grafkapel en de doopkapel. Tussen de toren en de grafkapel geeft een spiltrap toegang tot het doksaal, de toren en de zolder. Aansluitend aan de rechterkant van de kerk bevindt zich de sacristie. Het interieur bestaat uit een mengvorm van neoromaanse stijl, Byzantijnse stijl, art deco en symbolisme en kwam volledig tot stand in de periode 1930-1936. De glasramen werden allen geleverd door het gerenommeerde atelier Ganton-Defoin.
Kerkplein 1 (Turnhout)
Georiënteerde, vrijstaande neogotische kruisbasiliek naar ontwerp van architect P.J. Taeymans, gebouwd in 1903-1907.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Ganton-Defoin [online], https://id.erfgoed.net/personen/10565 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.