Eén van de hoofdstraten van Ruiselede. Aloude, 3 kilometer lange bochtige weg die de dorpskernen van Ruiselede en Poeke verbindt. Wordt op grondgebied Poeke (Aalter) verder gezet als Ruiseleedsestraat. Op het eind van de straat leidt de "Poekbuize" of "Ruiseledebuis" de Poekestraat over de Reigerbeek die hier de grens vormt met Poeke (grondgebied Aalter) en tevens met de provincie Oost-Vlaanderen.
In 1912 aanleg van de tramlijn Gent-Nevele-Ruiselede die van in Poeke ongeveer het traject van de Poekestraat volgt, onder andere met een halte aan de Muelemote, en die aankomt op het Polenplein . Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt in 1918 door mijnen een huis (nu nummer 9) vernield en heeft het wegdek zwaar te lijden onder de doortocht van Franse troepen. De kasseibaan wordt in 1974 verbreed, voorzien van fietspaden en geasfalteerd. Sedert 1988 onderbroken door de aanleg van de gewestweg N37 rond Ruiselede.

Ongeveer met hetzelfde tracé zie huidig afgebeeld op de "Grenskaart tussen de kasselrijen Kortrijk en de Oudburg" van 1627, geschilderd door landmeter Lodewijk de Bersacques. Meerdere huizen staan aangeduid ongeveer op de plaats van de huidige nummers 1, 31, 41, 71, 83, 96 en 104. Op de kaart is het "Tgoet ter Strate" (zie nummer 83) getekend, afgebakend door twee dreven. In de zuidhoek, palend aan de Reigerbeek staat het toponiem "de zwynhaghe" geschreven. Ten zuiden ervan bevindt zich het gehucht "de Kontenhoek, een wijk van Ruysselede" zoals vermeld in 1846 (De Flou).
Op de Grenskaart komt ook het toponiem "de muellemotte" (ter hoogte van nummer 71) voor, op de plaats waar al in 1350 een oliemolen staat, vermoedelijk "Ten Driessche" genoemd en horend bij de gelijknamige heerlijkheid. De molen hoort dan toe aan Jan, heer van Fosseux en Nevele. Het penningkohier van 1569 vermeldt in deze omgeving een herberg "De muellemotte", in het landboek van 1662 beschreven als bezit van de weduwe van brouwer Jan Vanden Hende (zie A. Rodenbachstraat nummer 2). Het toponiem blijft bestaan en vormt later zelfs de basis voor de wijknaam Molenakker.
Een tweede molensite bevindt zich in de grote bocht even voor het dorp van Poeke dorp zie nummer 108.
Op de Ferrariskaart (1770-1778) te zien als een landelijke weg met verspreide bebouwing, en gedeeltelijk met bomen afgezoomd. Rond beide molensites bevindt zich een "Hameau Meulen Acker". Bij de molen (zie nummer 108) staat "Poucques Meulen".
Eertijds langsheen de Poekestraat een grote aanwezigheid van herbergen. O.m. "'t Leestje" (zie nummer 19) en "Het Raakske" (ter hoogte van nummer 75).
Twee ommegangskapellen, respectievelijk van de 4de en de 5de wee, (in het eerste straatdeel) maken deel uit van de ommegang van Ruiselede. De ommegang wordt al vermeld in 1305, in 1625 is er sprake van kapelletjes.
Op de Atlas der Buurtwegen (1842) is deze "Chemin de Ruysselede à Poucques" of "Poucques Straet" de eerste hoofdweg in Ruiselede. Tussen de nummers 20 en 22 vertrekt een voetwegel, op de Atlas der Buurtwegen (1842) beschreven als "Sentier de Ruysselede par le Cabaret Hondskonte vers Poucques" (zie Pannemeersstraat) of "Meerlands hoek Voetweg", richting Poeke.

Woonstraat met heterogene bebouwing. In de dorpskern bestaande uit rijhuizen, vrijstaande of halfvrijstaande woningen. Oudste bebouwing eventueel opklimmend tot het einde van de 18de eeuw zie achtergevel van nummer 20 met deur met beschilderde, 18de-eeuwse omlijsting.
Nummer 24 is een achterin gelegen hoeve heden gerenoveerd en ingericht als woning, staat aangeduid op de Atlas der Buurtwegen, is eventueel een oudere site. De oude (18de-eeuwse?) deuromlijsting met geprofileerde kroonlijst is nog bewaard.
Enkele lage 19de-eeuwse dorpswoningen, meestal dubbelhuizen onder zadeldaken, werden al dan niet in de loop van de 20ste eeuw verbouwd of aangepast.
Voorts interbellumwoningen met karakteristiek parement in gele en rode baksteen, zie nummers 14-16 (circa 1936) en nummers 46 en 48.
Vanaf het kruispunt met de gewestweg N37 verspreide, landelijke bewoning hoofdzakelijk bestaande uit boerderijen. Meestal oudere sites maar met recentere, 19de-eeuwse of 20ste-eeuwse gebouwen (onder meer nummer 106). Nummer 63 heeft een oudere kern met aanpassingen in 1887 en 1960.