Al vanaf het midden van de 12de eeuw vormde de Minderbroedersstraat een belangrijke verbindingsweg tussen het centrum van de stad en de buitenwijken. Een van de elf stadspoorten die deel uitmaakten van de eerste ringmuur (1156-1165) bevond zich in deze straat (zie Eerste stadsomwalling). Hoewel het eerste grafelijk kasteel in de onmiddellijke nabijheid was gelegen, breidde de eigenlijke stadskern zich in meer oostelijke richting uit, namelijk rond de in 1015 opgerichte Sint-Pieterskerk.

In de groene uitgestrektheid van het terrein dat de straat omgaf, kwam pas verandering door de oprichting van kloosters in deze buurt. Die ontwikkeling werd ingezet met de bouw van het minderbroederklooster in 1231, en evolueerde stilaan naar een hoogtepunt door de stichting van het kapucijnenconvent in de 16de en de oprichting van het ursulinenklooster in de 17de eeuw. Ondanks de opheffing en afbraak van deze monumentale constructies aan het eind van de 18de eeuw bleef de religieuze architectuur in de loop van de tijd, onder meer door de oprichting van nieuwe kloosters in de 19de eeuw, een belangrijk onderdeel van het straatbeeld vormen.

Vanaf het begin van de 18de eeuw maakte ook de Leuvense universiteit een begin met de uitbreiding van haar infrastructuur. Door de nabijheid van de stadskern en de nog talrijke onbebouwde terreinen was de Minderbroedersstraat hiervoor bij uitstek geschikt. Vooral in de 19de eeuw kenden de universitaire bouwactiviteiten er een hoge vlucht, waardoor de architecturale impact van deze onderwijsinstelling in de straat nog werd versterkt. Onmiskenbaar is verder de aanwezigheid van de Boerenbond. Reeds in 1886 werd het terrein waar voordien het klooster van de minderbroeders had gestaan, gedeeltelijk ingenomen door de Gilde van Ambachten en Neringen, een instelling waaruit later de Belgische Boerenbond is voortgekomen. Daarnaast bevinden zich in de straat ook verscheidene privé-woningen, waarvan de oudste opklimmen tot de 17de eeuw. Bovendien is nog het atelier bewaard dat in 1877 in opdracht van de beeldhouwer Frans Vermeylen werd opgericht. Hiermee groeide de Minderbroedersstraat reeds vanaf de 13de eeuw uit tot een historisch belangrijke buurt, een evolutie die nu nog duidelijk afleesbaar is uit de bewaard gebleven gebouwen.