De enige straat in Sint-Huibrechts-Lille die vóór 1830 gekasseid was. Breder dorpsplein. Straat die haar bouwhistorisch uitzicht voor een groot deel tot op heden heeft bewaard, getuige vooral de diverse teutenwoningen, (voormalige) school en parochiekerk.

Nummer 4-6 zijn heden twee gekoppelde, verankerde bakstenen dorpswoningen van in totaal zeven traveeën en één bouwlaag onder geknikte zadeldaken (nok evenwijdig aan de straat, kunstleien), in zijn huidig uitzicht daterend van eind het einde van de 19de eeuw, doch mogelijk ouder in kern. Eertijds was hier een gemeenteschool en vanaf 10 augustus 1885 een vrije katholieke school. Al in 1796 was het pand eveneens in dienst als gemeentehuis en onderwijzerswoning. In 1827-1830 werd op dezelfde percelen een nieuw schoollokaal gebouwd, daar het vorige te klein en te bouwvallig was. Het toenmalige complex wordt in de Atlas van de Buurtwegen (1845) aangeduid als een langgestrekt pand met centrale uitbouw achteraan. In 1853 werd het schoollokaal vergroot. Op 27 november 1886 werd toestemming gevraagd om de onderwijzerswoning publiek te mogen verkopen en van de oude school twee woningen te maken. Deze eertijds zich ten oosten bevindende onderwijzerswoning werd enkele decennia geleden afgebroken.