Oud Stuivekens (Diksmuide)
Eenenveertig gedenkstenen gewijd aan militaire eenheden rond de gedenkkapel van het Onze-Lieve-Vrouwhoekje.

Oud Stuivekens (Diksmuide)
Eén van de 22 demarcatiepalen, die in de eerste helft van de jaren 1920 zijn geplaatst door de Touring Club de Belgique, ter markering van symbolische plaatsen langs de voormalige frontlijn uit de Eerste Wereldoorlog. Deze demarcatiepalen, naar een ontwerp van de Franse beeldhouwer Paul Moreau-Vauthier, werden in drie varianten uitgewerkt: een Belgisch, Frans en Brits model. Hier betreft het een Belgisch model.

Oud Stuivekens (Diksmuide)
Gedenkzuil ter herinnering aan de rol van het 1ste en het 2de bataljon Karabiniers-Wielrijders tijdens de Eerste Wereldoorlog. Deze gedenkzuil, naar ontwerp van Albert Lefort, maakt deel uit van de oorlogssite 'Onze-Lieve-Vrouwhoekje' en werd onthuld in 1928.

Oud Stuivekens (Diksmuide)
Gedenkzuil voor het 5de regiment lansiers, als deel van de oorlogssite het Onze-Lieve-Vrouwhoekje. Obeliskvormige gedenkzuil op vierkante hoge sokkel in blauwe hardsteen, onthuld in 1948.

Oud Stuivekens (Diksmuide)
Herinneringsoord voor de Eerste Wereldoorlog opgebouwd rond de torenruïne van Oud-Stuivekenskerke. De site bestaat uit de versterkte torenruïne met gedenkplaten en oriëntatietafel, een demarcatiepaal, de gedenkkapel voor Onze-Lieve-Vrouw der Zege met daarrond 41 gedenkzuiltjes voor verschillende regimenten, een obelisk voor het 5de regiment Lansiers en een gedenkzuil voor het 1ste en 2de bataljon Karabiniers-Wielrijders. Tenslotte een gedenkkapel voor Georges Delacave en de gesneuvelden van de streek.

Oud Stuivekens (Diksmuide)
Herdenkingskapel in bruingele baksteen naar ontwerp van architect Camille Van Elslande, onthuld in 1925 en gelegen binnen de oorlogssite het Onze-Lieve-Vrouwhoekje.

Oud Stuivekens (Diksmuide)
Bakstenen torenruïne, in oorsprong de rechthoekige basis van de laatgotische westtoren (1572) van de voormalige Sint-Pieterskerk, tijdens de Eerste Wereldoorlog met gewapend beton versterkt tot een mitrailleur- en observatiepost.

Beerst, Diksmuide, Kaaskerke, Keiem, Stuivekenskerke (Diksmuide)
Dit gebied omvat de Ijzervallei tussen Diksmuide en Stuivekenskerke met aansluitend enkele waardevolle graslandcomplexen en de historische kern van Stuivekenskerke. De Handzamevaart is één van de grotere zijbeken en mondt ter hoogte van Diksmuide in de Ijzer uit. De gekanaliseerde en rechtgetrokken Ijzer stroomafwaarts van Diksmuide heeft zeer lang onder invloed van de zee gelegen en is pas vanaf de middeleeuwen bedijkt geweest wat ontginning van aangrenzende gronden mogelijk maakte. In de ondergrond treft veenlagen aan die bedekt zijn door sedimenten van de latere overstromingsfasen. De Ijzer is langs weerszijden bedijkt maar vertoont nog een bochtig verloop met enkele meanders. De dijken dateren waarschijnlijk uit de 11de eeuw en worden her en der geaccentueerd door bomenrijen. De Ijzertoren en een voormalige maalderij vormen een opvallende bakens in de wijde omgeving.