Het kasteeldomein van Loppem werd als landschap beschermd bij ministerieel besluit van 27 augustus 1985. Het kasteel met bijgebouwen werd beschermd als monument bij besluit van 25 november 1985. De bescherming als landschap omvat het landhuis, de bijgebouwen en het omliggende park.

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) bracht een advies uit waarin de historische en wetenschappelijk waarde van het park van Loppem als volgt gemotiveerd werd:

historische waarde: het kasteelpark van Loppem heeft tot op heden een grote cultuurhistorische waarde behouden. Het neogotische kasteel werd in 1859 gebouwd op de plaats van een landhuis van de 18de eeuw voorzien van een Anglo-Chinese tuin. De klei voor de bakstenen voor de bouw van het kasteel werd rond het bouwterrein uitgegraven waardoor de vijver en de wallen ontstonden. Net buiten de omwalling werd aan de zuidwestzijde een ommuurde moestuin aangelegd. Het park omvat een doolhof aangelegd door E. H. van der Meersch in 1873 naar het model van een miniatuur doolhof in zijn eigen gemeente, Kemmel. In het begin van de 20ste eeuw werd het kasteelpark volledig uitgebouwd. Het komt volledig overeen met de huidige situatie. Het park omvat ook enkele ijskelders uit dezelfde periode.

wetenschappelijke waarde: de natuurwetenschappelijke waarde vloeit voort uit de gevarieerdheid van het domein met zijn mozaïek van vochtige en droge bossen, parkbos, bosweide, bemeste en onbemeste graslanden. De wetenschappelijke waarde wordt verder nog aangetoond door het voorkomen van de stengelloze sleutelbloem, de bosanemoon, de dotterbloem, de adderwortel, de kale vrouwenmantel, de boskortsteel, de Italiaanse aronskelk, de keverorchis en de aanwezigheid van enkele exoten, zoals Oosterse plataan, de trompetboom, de pruikenboom en de sneeuwbal. Syntaxonomisch behoren de bossen met de stengelloze sleutebloem tot de eikenhaagberkbossen die in de zandstreek bijna volledig ontbreken.