In en rond de kerk zijn er verschillende relicten die herinneren aan de Eerste Wereldoorlog.

In het portaal: rechthoekige witmarmeren gedenkplaat met afgeronde bovenzijde, bekroond met kruis, voor de militaire slachtoffers van Koksijde.

Aan de zuidgevel: witmarmeren rechthoekige gedenkplaat met uitgewerkte hoeken voor het 4de Regiment Zouaven, met daaronder een kleine rechthoekige witmarmeren gedenkplaat voor onderluitenant Jean Stolz.

Op het kerkhof: burgerlijk graf voor arts en oud-strijder Jozef Verduyn, stuwkracht achter de oprichting van het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders. Er is eveneens een heldenhuldezerk terug te vinden.

Daarnaast is er nog het Frans militair ereperk en het graf voor Perroquin.

Een zeshoekige omheinde kerkhof rond de Sint-Pieterskerk staat afgebeeld op de Ferrariskaart uit de late 18de eeuw. In de naoorlogse periode en de jaren 1980 is het kerkhof in verschillende fases uitgebreid tot de huidige ruime dodenakker.

Op het kerkhof, dat aan de noordelijke zijde is ommuurd en aan het zuidelijke gedeelte overgaat in een begraafplaats bleef een collectie graftekens bewaard die de periode van na de Eerste Wereldoorlog tot vandaag overspant. De oudste graftekens bevinden zich in het noordelijke deel van het kerkhof en bestaan uit gietijzeren kruisen, houten kruisen, grafkruisen, pinakels, cippes, stèles ... in arduin en graniet (jaren 1960 – 2012). Tegen de muur van het kerkhof zijn grafkelders aangelegd die dateren van na de Tweede Wereldoorlog. Aan het zuidelijke deel van de kerk bevinden zich de kindergraven, een Frans militair ereperk en een perk voor oud-strijders van de Tweede Wereldoorlog.

Orgel gebouwd door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade) in 1881. Wijzigingen en/of uitbreidingen zijn vermoedelijk reeds geschied op het einde van de 19de eeuw; uitvoerders waren Petrus Albertus Loncke zelf of zijn zoon Frederik. Het instrument werd sterk gerenoveerd door Jos Loncke en Zonen in 1957.