beschermd monument van tot heden
Kastelen en landhuizen met bijgebouwen
definitieve beschermingsbesluiten: 12-04-2002 ID: 3830
Het kasteeldomein de Merode is beschermd als monument. De bescherming omvat het kasteel met donjon, de poort- en dienstgebouwen, de boswachterswoning, het neogotisch kapelletje, de staande wip, het sluis- of stuwsysteem Trammetje en het landschapspark met dreven.
Kasteel de Merode met donjon (circa 1400) + poort- en dienstgebouwen + boswachterswoning en kasteeldomein (landschapspark en parkbos) is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
Het huidige architecturale uitzicht, alsook een deel van de historische interieurs zijn mede bepaald door gerenommeerde architecten als T.F.Suys, Claes en P.Langerock, die vanaf 1842 opeenvolgend wederopbouw-, renovatie- en restauratiewerken hebben geleid.
in casu architectuurhistorische waarde: Monumentale donjon, circa 1400 gedateerd als één van de meest gaaf bewaarde woontorens van de Kempen met bewaarde initiële interieurelementen. 16de-eeuwse kasteelvleugels en hoektorens, opgericht onder leiding van Henricus van Paesschen vanaf 1568-1569, aangepast in de 17de en de 18de eeuw. Op het vroegere neerhof restanten van een 16de-eeuwse toren met bewaarde renaissancepoorten. Interieurelementen bewaard, waaronder marmeren renaissanceschouwen, een gietijzeren kachel, 1539 gedateerd en goudlederbehang uit het derde kwart van de 18de eeuw die de bouw- en interieurgeschiedenis documenteren en van een bijzondere kunsthistorische waarde getuigen.
Oorspronkelijk heerlijke versterking, strategisch gesitueerd aan de Grote Nete, vanaf de late 17de eeuw tot op heden voornamelijk residentiële functie als verblijfplaats van de familie de Merode. Waterburcht, gelegen in zijn historische context, te weten het kasteeldomein met landschapspark en aansluitend parkbos.
Het kasteeldomein behoort tot de oudste landgoederen in het Vlaams Gewest. Park in de onmiddellijke omgeving, van het kasteel in landschappelijke stijl, aangelegd tijdens het laatste kwart van de 19de eeuw, waarin de aloude buitenwal integraal is bewaard en bestaande uit de voormalige noordelijke en oostelijke buitenwal, grasvelden ten zuidoosten en ten zuidwesten met monumentale bomengroepen van gemengde loof- en naaldhoutsoorten. Het park ligt ter plaatse van de voormalige, traditionele tuinen voor nut en sier, die zich uitstrekten ten noorden en ten noordwesten van de kasteelmotte, alsook op het voormalig neerhof. Aansluitend ten zuiden parkbos in geometrische stijl met langgerekt kanaal en drevenstelsel, bestaande uit twaalf dreven van dubbele en vierdubbele rijen zomereiken, aangelegd in het begin van de 18de eeuw in opdracht van veldmaarschalk Jan-Filips-Eugeen de Merode. Het geheel van drevenstelsel en kanaal is gaaf bewaard en vormt daardoor een ankerplaats op de atlas van relicten van traditionele landschappen.
Typische boswachterswoning in pittoreske stijl, gekenmerkt door het decoratief gebruik van knoestig hout. Opgetrokken tijdens het laatste kwart van de 19de eeuw op het einde van een dreef, horende tot het parkbos van het domein de Merode.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2025: Kasteeldomein de Merode [online], https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/4526 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.