Uitgestrekte gemeente van 2137 ha, geomorfologisch behorend tot de middenlandpolders. Woon- en landbouwdorp. In 1971 bij de nieuwgevormde gemeente Spermalie gevoegd en in 1976 bij Middelkerke. Gelegen aan het kanaal Nieuwpoort-Plassendale.

Sporen van bewoning in de IJzertijd. Zoutwinning in de Romeinse tijd. Eerste vermelding in 988: Laftinga.

Het dorp en de kerk van Leffinge werden verscheidene malen verwoest tengevolge van oorlogsgeweld: in 1488 tijdens de opstanden tegen Maximiliaan van Oostenrijk, tijdens het beleg van Oostende (1601-1604), in 1665, tijdens de oorlogen onder Lodewijk XIV.

Leffinge vormt een langgestrekt dorp met bebouwing langsheen de Dorpsstraat, id est de noordzuid-as lopende vanaf het kanaal Nieuwpoort-Plassendale in brede bocht rondom de kerk tot aan de Ieperleet. Rondom de brug over het kanaal Nieuwpoort-Plassendale bebouwing onder meer bestaande uit watergebonden bedrijven. De oorspronkelijke 18de-eeuwse aanleg zoals aangegeven op de Ferrariskaart (1770-1778) werd in 1895 gewijzigd door de afbraak van de arbeiderswoningen voor het westelijk kerkportaal.

Het romaanse bedehuis werd in 1879 vervangen door een neogotische kerk. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de kerk sterk beschadigd en hersteld naar ontwerp van architect A. De Pauw (Brugge) (zie Onze-Lieve-Vrouwkerk, Dorpsstraat zonder nummer).

Op het grondgebied van Leffinge zijn verscheidene hoeves met kern uit de 18de eeuw bewaard. Hierbij wordt onder meer verwezen naar het zogenaamde "T FLERISKOT", een voormalig pachthof van de Tempeliersorde (zie Fleriskotstraat nummer 92), zogenaamd "GROOT KALKAERTSTEEN" en zogenaamd "'T KLEIN KALKAERTSLEEN" (zie Kalkaartweg nummers  10, 12).

Recente woonuitbreiding ten oosten van de dorpskom.